Η ύπαρξη φορέα που να ασχολείται με την
ανέγερση κρατικών υποδομών φαντάζει εξωπραγματική στη λογική των
μνημονιακών υπουργών. Έτσι, αντί να αξιοποιείται ο Οργανισμός Σχολικών
Κτιρίων, ο οποίος αποδεδειγμένα έχει «ρίξει» το κόστος κατασκευής των
σχολικών μονάδων ενώ στοιχίζει ελάχιστα στο Δημόσιο, είναι στο στόχαστρο
της κατάργησης.
Η ένταξη του ΟΣΚ μαζί με άλλους φορείς του Δημοσίου στη λίστα τών υπό κατάργηση φορέων που άφησε ως (μοναδικό;) έργο ο Θόδωρος Πάγκαλος ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης το 2011, ήταν η αρχή. Παρά τη σχεδιαζόμενη συγχώνευσή του με δυο άλλες κατασκευαστικές εταιρίες, τη Θέμις Κατασκευαστική (υποδομές του υπουργείου Δικαιοσύνης) και τη ΔΕΠΑΝΟΜ (υποδομές του υπουργείου Υγείας) και τη θέσπιση ενιαίου κατασκευαστικού φορέα του Δημοσίου, εδώ και δυο χρόνια κάτι τέτοιο δεν έχει προχωρήσει. Γεγονός που αποδεικνύει, όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι του Οργανισμού, «ότι κυβερνητική βούληση δεν είναι η διασφάλιση και αναβάθμιση του έργου μας για τη δημόσια σχολική στέγη και όχι μόνο, αλλά η πλήρης αποδυνάμωση του Οργανισμού, η παράδοση του έργου και της περιουσίας του σε μεγάλα επιχειρηματικά-κατασκευαστικά συμφέροντα και η διαθεσιμότητα-απόλυση των εργαζομένων».
Το περίεργο στην υπόθεση είναι ότι το… χορό της κατάργησης του ΟΣΚ σύρουν οι κατ’ εξοχήν ωφελούμενοι από το έργο του - οι τοπικοί άρχοντες. Ξεκινώντας από ένα ψήφισμα των δημάρχων της Κεντρικής Μακεδονίας και συνεχίζοντας με δηλώσεις του προέδρου της ΚΕΔΕ, Κ. Ασκούνη, αλλά και του (προερχόμενου από την Τοπική Αυτοδιοίκηση) κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ Π. Κουκουλόπουλου.
Η ένταξη του ΟΣΚ μαζί με άλλους φορείς του Δημοσίου στη λίστα τών υπό κατάργηση φορέων που άφησε ως (μοναδικό;) έργο ο Θόδωρος Πάγκαλος ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης το 2011, ήταν η αρχή. Παρά τη σχεδιαζόμενη συγχώνευσή του με δυο άλλες κατασκευαστικές εταιρίες, τη Θέμις Κατασκευαστική (υποδομές του υπουργείου Δικαιοσύνης) και τη ΔΕΠΑΝΟΜ (υποδομές του υπουργείου Υγείας) και τη θέσπιση ενιαίου κατασκευαστικού φορέα του Δημοσίου, εδώ και δυο χρόνια κάτι τέτοιο δεν έχει προχωρήσει. Γεγονός που αποδεικνύει, όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι του Οργανισμού, «ότι κυβερνητική βούληση δεν είναι η διασφάλιση και αναβάθμιση του έργου μας για τη δημόσια σχολική στέγη και όχι μόνο, αλλά η πλήρης αποδυνάμωση του Οργανισμού, η παράδοση του έργου και της περιουσίας του σε μεγάλα επιχειρηματικά-κατασκευαστικά συμφέροντα και η διαθεσιμότητα-απόλυση των εργαζομένων».
Το περίεργο στην υπόθεση είναι ότι το… χορό της κατάργησης του ΟΣΚ σύρουν οι κατ’ εξοχήν ωφελούμενοι από το έργο του - οι τοπικοί άρχοντες. Ξεκινώντας από ένα ψήφισμα των δημάρχων της Κεντρικής Μακεδονίας και συνεχίζοντας με δηλώσεις του προέδρου της ΚΕΔΕ, Κ. Ασκούνη, αλλά και του (προερχόμενου από την Τοπική Αυτοδιοίκηση) κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ Π. Κουκουλόπουλου.
Στόχος το ΕΣΠΑ…
Το σωματείο εργαζομένων στον ΟΣΚ σε συνέντευξη Τύπου παρέθεσε στοιχεία που αφήνουν έκθετους όσους υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν έναν «επιβλαβή, σπάταλο, επιζήμιο και επί της ουσίας ανύπαρκτο δημόσιο οργανισμό». Με ελάχιστους υπαλλήλους, το 70% των οποίων απασχολούνταν με σύμβαση ορισμένου χρόνου και ως εκ τούτου οι περισσότεροι έχουν απολυθεί, κατά την περίοδο 2011-2013 ο ΟΣΚ κατόρθωσε να εντάξει 75 έργα στο ΕΣΠΑ, συνολικού προϋπολογισμού 204 εκατ. ευρώ. Άλλα 44 έργα συνολικού προϋπολογισμού 40 εκατ. ευρώ έχουν υποβληθεί για ένταξη, ενώ είναι έτοιμα για υποβολή 22 ακόμη έργα των 71 εκατ. ευρώ.
Αυτό το κοινοτικό «φιλέτο» των 315 εκατ. ευρώ, προφανώς ξυπνά ορέξεις στους απογυμνωμένους από πόρους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και στις ιδιωτικές κατασκευαστικές εταιρίες που… καραδοκούν. Η λειτουργία ενός κρατικού φορέα στη διαχείριση αυτών των κονδυλίων, αποτελεί εμπόδιο σε όσους αποβλέπουν στη μεγιστοποίηση του κέρδους τους, αλλά και σε κάθε είδους συναλλαγές.
Τα οικονομικά στοιχεία που έδωσε στους δημοσιογράφους ο πρόεδρος του σωματείου Μανώλης Δανδουλάκης δεν αφήνουν χώρο αμφιβολίας. Ενώ τα σχολεία που δημοπρατεί ο ΟΣΚ επιτυγχάνουν εκπτώσεις επί των προϋπολογισμών της τάξης του 42 έως 45%, οι περισσότεροι δήμοι κάνουν προγραμματικές συμβάσεις με εκπτώσεις 5-6%. Που σημαίνει ότι από άποψη κόστους, για κάθε 3 σχολεία που κατασκευάζουν οι δήμοι μέσω προγραμματικών συμβάσεων, ο ΟΣΚ κατασκευάζει 5!
Ακόμα κι έτσι, όμως, περίπου 140 έργα σχολικής στέγης, τα οποία είχαν αναλάβει να κατασκευάσουν διάφοροι δήμοι της χώρας με προγραμματικές συμβάσεις, έμειναν για πολύ χρόνο ανενεργά με αποτέλεσμα να απενταχθούν από το ΕΣΠΑ πρόσφατα. Παρά τη δυνατότητα που έχει δώσει ο «Καλλικράτης» στους δήμους να κατασκευάζουν σχολεία και μόνοι τους, η έλλειψη υποδομών, τεχνογνωσίας αλλά και κονδυλίων καθιστά «δώρο άδωρο» αυτή την αρμοδιότητα.
Το σωματείο εργαζομένων στον ΟΣΚ σε συνέντευξη Τύπου παρέθεσε στοιχεία που αφήνουν έκθετους όσους υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν έναν «επιβλαβή, σπάταλο, επιζήμιο και επί της ουσίας ανύπαρκτο δημόσιο οργανισμό». Με ελάχιστους υπαλλήλους, το 70% των οποίων απασχολούνταν με σύμβαση ορισμένου χρόνου και ως εκ τούτου οι περισσότεροι έχουν απολυθεί, κατά την περίοδο 2011-2013 ο ΟΣΚ κατόρθωσε να εντάξει 75 έργα στο ΕΣΠΑ, συνολικού προϋπολογισμού 204 εκατ. ευρώ. Άλλα 44 έργα συνολικού προϋπολογισμού 40 εκατ. ευρώ έχουν υποβληθεί για ένταξη, ενώ είναι έτοιμα για υποβολή 22 ακόμη έργα των 71 εκατ. ευρώ.
Αυτό το κοινοτικό «φιλέτο» των 315 εκατ. ευρώ, προφανώς ξυπνά ορέξεις στους απογυμνωμένους από πόρους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και στις ιδιωτικές κατασκευαστικές εταιρίες που… καραδοκούν. Η λειτουργία ενός κρατικού φορέα στη διαχείριση αυτών των κονδυλίων, αποτελεί εμπόδιο σε όσους αποβλέπουν στη μεγιστοποίηση του κέρδους τους, αλλά και σε κάθε είδους συναλλαγές.
Τα οικονομικά στοιχεία που έδωσε στους δημοσιογράφους ο πρόεδρος του σωματείου Μανώλης Δανδουλάκης δεν αφήνουν χώρο αμφιβολίας. Ενώ τα σχολεία που δημοπρατεί ο ΟΣΚ επιτυγχάνουν εκπτώσεις επί των προϋπολογισμών της τάξης του 42 έως 45%, οι περισσότεροι δήμοι κάνουν προγραμματικές συμβάσεις με εκπτώσεις 5-6%. Που σημαίνει ότι από άποψη κόστους, για κάθε 3 σχολεία που κατασκευάζουν οι δήμοι μέσω προγραμματικών συμβάσεων, ο ΟΣΚ κατασκευάζει 5!
Ακόμα κι έτσι, όμως, περίπου 140 έργα σχολικής στέγης, τα οποία είχαν αναλάβει να κατασκευάσουν διάφοροι δήμοι της χώρας με προγραμματικές συμβάσεις, έμειναν για πολύ χρόνο ανενεργά με αποτέλεσμα να απενταχθούν από το ΕΣΠΑ πρόσφατα. Παρά τη δυνατότητα που έχει δώσει ο «Καλλικράτης» στους δήμους να κατασκευάζουν σχολεία και μόνοι τους, η έλλειψη υποδομών, τεχνογνωσίας αλλά και κονδυλίων καθιστά «δώρο άδωρο» αυτή την αρμοδιότητα.
…και οι ΣΔΙΤ
Όπως εξηγεί το σωματείο εργαζομένων του Οργανισμού οι 110 εργαζόμενοι που έχουν απομείνει να εργάζονται σήμερα, αποτελούν το 30% του προ διετίας προσωπικού, ενώ την ίδια περίοδο η κρατική χρηματοδότηση μειώθηκε περίπου 65%. Το αποτέλεσμα είναι τα περισσότερα έργα σχολικής στέγης να χρηματοδοτούνται μέσω ένταξης σε συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα. Παρόλα αυτά οι μεγάλες ανάγκες δεν μπορούν να καλυφθούν.
Τα μισά σχολικά κτίρια, κυρίως στο Λεκανοπέδιο Αττικής, είναι κατασκευασμένα προ πεντηκονταετίας. Αυτό απαιτεί άμεσες παρεμβάσεις και σταδιακή αντικατάστασή τους με νέα κτίρια στα επόμενα χρόνια. Η πολιτική των συγχωνεύσεων και των καταργήσεων σχολείων που υλοποιεί το υπουργείο Παιδείας δεν μπορεί να κρύψει το πρόβλημα. Η στόχευση κατά του ΟΣΚ δείχνει να αποσκοπεί στη σίγηση των ενοχλητικών υπενθυμίσεων, π.χ. για την αναστολή του πρωτοβάθμιου προσεισμικού ελέγχου στις σχολικές μονάδες της Αττικής που κατασκευάστηκαν προ του 1985 με τον αντισεισμικό Κανονισμό του 1959.
Όπως καταγγέλλει ο αντιπρόεδρος του σωματείου Γιάννης Φακίνος, ακόμα και οι συγχωνεύσεις των σχολικών μονάδων προχωρούν χωρίς τους απαραίτητους ελέγχους για την υγιεινή και ασφάλεια, όπως π.χ. για τη χωρητικότητα των τουαλετών ή για τις αντοχές των κτιρίων από το συνωστισμό περισσοτέρων μαθητών, εγκυμονώντας σοβαρότατους κινδύνους.
Μέσα στη γενικότερη ένδεια πόρων, η πολιτική επιλογή για προώθηση των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα προβάλλεται ως μονόδρομος. Κι ας είναι πολλαπλάσιο το κόστος, κι ας εμπλέκεται η εκπαιδευτική κοινότητα σε έναν κυκεώνα «εκμετάλλευσης» των σχολικών κτιρίων από ιδιώτες. Από το 2006 που ξεκίνησαν οι ΣΔΙΤ βρίσκονται εγκλωβισμένα δεκάδες σχολικά κτίρια σε αυτές τις διαδικασίες. Πρόσφατα βρέθηκε φόρμουλα για την ένταξη έργων ΣΔΙΤ στην Αττική (25 σχολεία) στο πρόγραμμα Jessica («Βιώσιμες Επενδύσεις σε Αστικές Περιοχές»). Από την πρώτη εικόνα των σχεδίων που ετοιμάζουν οι ιδιώτες οι οποίοι έχουν αναλάβει την κατασκευή και μετέπειτα τη λειτουργία και εκμετάλλευση των μονάδων αυτών είναι φανερό, επισημαίνουν οι μηχανικοί του ΟΣΚ, ότι δίνουν βάρος στη μείωση του κόστους ή την αύξηση της… απόδοσης. Η ύπαρξη του ΟΣΚ δεν πρόκειται να επιτρέψει τετραώροφα(!) δημοτικά σχολεία ή γυμνάσια με διαδρόμους εισόδου μόλις τριών μέτρων, επισημαίνει κατηγορηματικά ο κ. Φακίνος.
Είναι κι αυτός ένας λόγος για να καταργηθεί…
Όπως εξηγεί το σωματείο εργαζομένων του Οργανισμού οι 110 εργαζόμενοι που έχουν απομείνει να εργάζονται σήμερα, αποτελούν το 30% του προ διετίας προσωπικού, ενώ την ίδια περίοδο η κρατική χρηματοδότηση μειώθηκε περίπου 65%. Το αποτέλεσμα είναι τα περισσότερα έργα σχολικής στέγης να χρηματοδοτούνται μέσω ένταξης σε συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα. Παρόλα αυτά οι μεγάλες ανάγκες δεν μπορούν να καλυφθούν.
Τα μισά σχολικά κτίρια, κυρίως στο Λεκανοπέδιο Αττικής, είναι κατασκευασμένα προ πεντηκονταετίας. Αυτό απαιτεί άμεσες παρεμβάσεις και σταδιακή αντικατάστασή τους με νέα κτίρια στα επόμενα χρόνια. Η πολιτική των συγχωνεύσεων και των καταργήσεων σχολείων που υλοποιεί το υπουργείο Παιδείας δεν μπορεί να κρύψει το πρόβλημα. Η στόχευση κατά του ΟΣΚ δείχνει να αποσκοπεί στη σίγηση των ενοχλητικών υπενθυμίσεων, π.χ. για την αναστολή του πρωτοβάθμιου προσεισμικού ελέγχου στις σχολικές μονάδες της Αττικής που κατασκευάστηκαν προ του 1985 με τον αντισεισμικό Κανονισμό του 1959.
Όπως καταγγέλλει ο αντιπρόεδρος του σωματείου Γιάννης Φακίνος, ακόμα και οι συγχωνεύσεις των σχολικών μονάδων προχωρούν χωρίς τους απαραίτητους ελέγχους για την υγιεινή και ασφάλεια, όπως π.χ. για τη χωρητικότητα των τουαλετών ή για τις αντοχές των κτιρίων από το συνωστισμό περισσοτέρων μαθητών, εγκυμονώντας σοβαρότατους κινδύνους.
Μέσα στη γενικότερη ένδεια πόρων, η πολιτική επιλογή για προώθηση των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα προβάλλεται ως μονόδρομος. Κι ας είναι πολλαπλάσιο το κόστος, κι ας εμπλέκεται η εκπαιδευτική κοινότητα σε έναν κυκεώνα «εκμετάλλευσης» των σχολικών κτιρίων από ιδιώτες. Από το 2006 που ξεκίνησαν οι ΣΔΙΤ βρίσκονται εγκλωβισμένα δεκάδες σχολικά κτίρια σε αυτές τις διαδικασίες. Πρόσφατα βρέθηκε φόρμουλα για την ένταξη έργων ΣΔΙΤ στην Αττική (25 σχολεία) στο πρόγραμμα Jessica («Βιώσιμες Επενδύσεις σε Αστικές Περιοχές»). Από την πρώτη εικόνα των σχεδίων που ετοιμάζουν οι ιδιώτες οι οποίοι έχουν αναλάβει την κατασκευή και μετέπειτα τη λειτουργία και εκμετάλλευση των μονάδων αυτών είναι φανερό, επισημαίνουν οι μηχανικοί του ΟΣΚ, ότι δίνουν βάρος στη μείωση του κόστους ή την αύξηση της… απόδοσης. Η ύπαρξη του ΟΣΚ δεν πρόκειται να επιτρέψει τετραώροφα(!) δημοτικά σχολεία ή γυμνάσια με διαδρόμους εισόδου μόλις τριών μέτρων, επισημαίνει κατηγορηματικά ο κ. Φακίνος.
Είναι κι αυτός ένας λόγος για να καταργηθεί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου