πίσω απ’ τη βιτρίνα, η Δραπετσώνα


 Η διάσωση της μνήμης και της ιστορίας της περιοχής, προτεραιότητα της νέας δημοτικής αρχής για τη διαμόρφωση αντιφασιστικής συνείδησης 

Ελένη Κυραμαργιού

Ψαρεύοντας σούρουπο στα λιπάσματα
Εικόνα πρώτη: Στη διαδρομή από το λιμάνι του Πειραιά προς το Πέραμα οι εικόνες εναλλάσσονται συνεχώς με τη θάλασσα στα αριστερά, να οριοθετεί τις ταυτότητες των γειτονιών και των ανθρώπων τους. Τα τούνελ διαδέχονται τα ερειπωμένα εργοστάσια της Δραπετσώνας, το φουγάρο του σταθμού της Δ.Ε.Η. και την ιχθυόσκαλα στο Κερατσίνι, τα καζάνια του Περάματος. Στο τέλος της διαδρομής η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη που υπολειτουργεί εδώ και χρόνια. Πλάι σε αυτές τις εικόνες, οι ψηλοί γερανοί του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς και της Cosco –με τα εντυπωσιακά φώτα τους– μετατρέπουν τη νύχτα σε μέρα, θαμπώνουν τους περαστικούς και δημιουργούν την ψευδαίσθηση της ανάπτυξης κρύβοντας τα χαμηλά μεροκάματα και τις σκληρές συνθήκες εργασίας. Εξάλλου όσοι δουλεύουν ακόμα σε αυτές τις γειτονιές θεωρούνται προνομιούχοι.
Εικόνα δεύτερη: Η μακέτα που κουβαλούσαν δύο δημοτικοί υπάλληλοι έξω από το κτίριο του Δημαρχείου Κερατσινίου-Δραπετσώνας την Παρασκευή 29 Αυγούστου ήταν εντυπωσιακή: σε σκούρο γκρι φόντο μια τεράστια φλούο πορτοκαλί διαδρομή προκαλούσε την προσοχή των περαστικών. Ορισμένοι σταμάτησαν για να τη χαζέψουν και αναρωτήθηκαν μεγαλόφωνα τι σημαίνουν όλα αυτά. Οι πιο τολμηροί αναφέρθηκαν σε διαστημικούς σταθμούς και ιπτάμενους δίσκους που προσγειώνονται με τα φώτα τους να λαμπυρίζουν. Γρήγορα, η μακέτα τοποθετήθηκε στο πίσω κάθισμα ενός πολυτελούς αυτοκινήτου και απομακρύνθηκε τερματίζοντας απότομα τα φιλόδοξα σχέδια για «Φόρμουλα 1» στη Δραπετσώνα. «Μετά τη Μόντσα και το Μονακό η Δραπετσώνα» είπε μεγαλόφωνα ένας από τους περαστικούς λίγο πριν αποχωρήσει.
Εικόνα τρίτη: Η εικόνα του Παύλου Φύσσα, του άνεργου μεταλλεργάτη μουσικού που δολοφονήθηκε από τα τάγματα της Χρυσής Αυγής στις 18 Σεπτέμβρη του 2013 στην Παναγή Τσαλδάρη –έναν από τους κεντρικότερους δρόμους του Κερατσινίου– κυριαρχεί στα κανάλια και στις εφημερίδες τον τελευταίο χρόνο. Η Δραπετσώνα, το Κερατσίνι, το Πέραμα απέκτησαν μια ιδιαίτερη θέση στο συλλογικό φαντασιακό της ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα με αφορμή την επέτειο της δολοφονίας, οι γειτονιές της Β΄ Πειραιά βρίσκονται ξανά στο επίκεντρο της προσοχής. Ποικίλα οδοιπορικά εφημερίδων και καναλιών επιστρέφουν στο Κερατσίνι για να δουν «πώς είναι τα πράγματα». Περπατάνε στην Παναγή Τσαλδάρη και ρωτάνε τους περαστικούς τι έχει αλλάξει τη χρονιά που πέρασε. Η προσμονή που κρύβουν οι ερωτήσεις τους μοιάζει σαν να περιμένουν να ακούσουν πως οι κάτοικοι φοβούνται να βγουν από τα σπίτια τους ή να δουν φασίστες και αντιφασίστες να κυνηγιούνται μέσα στους δρόμους. Το Κερατσίνι δεν έχει μεταμορφωθεί μέσα σε αυτόν τον χρόνο σε στέκι χρυσαυγιτών ή σε προπύργιο του αντιφασισμού. Παραμένει μια εργατική γειτονιά με χιλιάδες ανέργους από τη ζώνη του Περάματος, την οικοδομή και τις μικρές επιχειρήσεις, τις βιοτεχνίες και τα εμπορικά καταστήματα που έκλεισαν.

Το δύσκολο στοίχημα του Άλλου Δρόμου
Πριν δύο εβδομάδες, στις 31 Αυγούστου, ο χώρος του πρώην εργοστασίου της Εταιρίας Λιπασμάτων –αυτός που θα μετέτρεπε τη Δραπετσώνα σε Μονακό– υποδέχτηκε εκατοντάδες πολίτες για την ορκωμοσία του νέου Δημοτικού Συμβουλίου. Οι περισσότεροι είχαν έρθει να δουν τη νέα δημοτική αρχή, η οποία επέλεξε αυτόν τον χώρο για την ορκωμοσία προκειμένου να στείλει μήνυμα στην κυβέρνηση και τους φερόμενους ως ιδιοκτήτες της περιοχής της ανάπλασης πως «η πόλη μας ξεκινά από δω. Πως ο χώρος αυτός ανήκει στους Κερατσινιώτες και τους Δραπετσωνίτες». Ο Άλλος Δρόμος, με επικεφαλής τον Χρήστο Βρεττάκο, ήταν μία από τις εκπλήξεις των πρόσφατων εκλογών. Όταν συγκροτήσαμε τη δημοτική αυτή κίνηση στα τέλη του 2012 είχαμε δεσμευτεί να υλοποιήσουμε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα μετασχηματισμού των όρων της καθημερινής ζωής στις εργατικές γειτονιές του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας.
Μετά από είκοσι χρόνια η Αριστερά επέστρεψε στη διοίκηση του Δήμου με στόχο να αποτελέσει όχημα ουσιαστικών τομών στην καθημερινότητα και σημείο αναφοράς για τις πολλές και τους πολλούς που έχουν υλικά συμφέροντα από την αλλαγή της υπάρχουσας πραγματικότητας. Τη Δευτέρα 1η Σεπτεμβρίου αναλάβαμε τα νέα μας καθήκοντα και ήρθαμε αντιμέτωποι με την πραγματικότητα των υπηρεσιών και των τμημάτων του Δήμου. Αμέσως συνειδητοποιήσαμε πως είναι πολύ διαφορετικό να μιλάς και να σκέφτεσαι πως θα αλλάξεις τα πράγματα δίχως να βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τα πιεστικά προβλήματα της καθημερινότητας σε έναν εργατικό δήμο. Η διάθεση να αλλάξουμε την καθημερινότητα δημιουργώντας ένα πλέγμα αλληλεγγύης και προστασίας για τους πιο αδύναμους από μόνη της δεν αρκεί. Η παιδεία, η υγεία, οι κοινωνικές παροχές, η ανεργία και η φτώχεια αποτελούν ένα κουβάρι που δεν μπορεί να λυθεί άμεσα ή εύκολα. Η αδυναμία των πολιτών να εξασφαλίσουν τα αναγκαία αγαθά, το κομμένο ρεύμα σε εκατοντάδες νοικοκυριά, οι ανασφάλιστοι πολίτες που μέχρι χτες ήταν εργαζόμενοι στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη ή στην οικοδομή δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά αλλά η κυρίαρχη πραγματικότητα.
Μέσα σε δύο εβδομάδες έχουμε συνειδητοποιήσει ότι το μέγεθος των προβλημάτων της πόλης είναι τεράστιο. Έχουμε αισθανθεί την αγωνία και την αδυναμία των κατοίκων της πόλης να διαχειριστούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Η πολιτική βούληση που υπάρχει πρέπει να μετατραπεί σε πράξη άμεσα και να είναι γρήγορη και αποτελεσματική. Όμως το χάος των υπηρεσιών, η απουσία οποιασδήποτε πραγματικής καταγραφής των προβλημάτων –πόσοι είναι οι άνεργοι της πόλης, πόσα σπίτια δεν έχουν ρεύμα, πόσοι ανασφάλιστοι χρειάζονται περίθαλψη– και κυρίως η ατέλειωτη γραφειοκρατία και τα διοικητικά προσκόμματα περιορίζουν τις δυνατότητες της άμεσης παρέμβασης. Ο Δήμος ως φορέας στην πραγματικότητα ούτε να συνδέσει το ρεύμα μπορεί ούτε έχει τη δυνατότητα να βρει δουλειά στους ανέργους, ούτε καν να προσφέρει περίθαλψη σε όλους όσοι τη χρειάζονται. Η δημιουργία δομών αλληλεγγύης αποτελεί την πρώτη προτεραιότητά μας το αμέσως επόμενο διάστημα. Η ευαισθητοποίηση και η ενημέρωση των πολιτών πρέπει να πραγματοποιηθούν παράλληλα. Στο έδαφος αυτό η Αριστερά χρειάζεται να συνδυάσει την άμεση διαχείριση με την οραματική ενατένιση ενός διαφορετικού μέλλοντος που θα εκτείνεται πέρα από τα όρια της τρέχουσας επικαιρότητας. Δεν πρέπει να χαθεί μέσα στη γραφειοκρατία και να κλειστεί στα γραφεία και τις υπηρεσίες. Οφείλει να είναι στον δρόμο, πλάι στους κατοίκους της κάθε γειτονιάς κάνοντάς τους συμμέτοχους στην προσπάθεια της αλλαγής.
Στη ζοφερή πραγματικότητα των πιεστικών αναγκών και των λίγων εφεδρειών το ζήτημα της αντιμετώπισης του φασισμού κινδυνεύει είτε να γίνει ένα σύνθημα ανάμεσα στα άλλα είτε πεδίο εφαρμογής διαφόρων γενικών συνταγών. Η καθημερινότητα όμως υποδεικνύει την ανάγκη μιας διαφορετικής προσέγγισης: αφενός της ανασυγκρότησης του κοινωνικού ιστού και αφετέρου της ενεργοποίησης των ίδιων των κατοίκων ώστε να δημιουργηθεί ένας αντίπαλος πόλος στη διαβρωτική επίδραση των φασιστικών αντιπολιτικών αντιλήψεων. Η δημόσια ιστορία μπορεί να αποτελέσει μια ψηφίδα αυτής της προσπάθειας. Όχι επειδή ο φασισμός θα καταβαραθρωθεί με μια σχολική τύπου ιστορία «που θα τα λέει σωστά», αλλά επειδή το δημόσιο ενδιαφέρον για την ιστορία μπορεί να αποτελέσει αφετηρία εστιασμένων συλλογικών δράσεων που θα συμβάλουν στην ανασυγκρότηση του κοινωνικού ιστού.
Τον Οκτώβριο συμπληρώνονται 70 χρόνια από τη μάχη της Ηλεκτρικής, της τελευταίας μάχης του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου στην Αθήνα και τον Πειραιά. Στις δύσκολες δεκαετίες της μετεμφυλιακής πραγματικότητας η Αριστερά –και ορθά– διεκδικούσε τον εορτασμό της επετείου αυτής κόντρα στις πολιτικές «αμνησίας» που είχαν επιβάλει οι αντικομμουνιστικές κυβερνήσεις κ.λπ. Σήμερα, ύστερα από τέσσερις περίπου  δεκαετίες θεσμικής αναγνώρισης της μάχης, η επέτειος έχει μετατραπεί σε άλλη μία από τις πολλές δημόσιες τελετές που λένε λίγα σε πολύ λίγους. Ποια μπορεί να είναι μια αριστερή, ριζοσπαστική παρέμβαση του 21ου αιώνα σε αυτό το ζήτημα; Με αφετηρία τη μάχη της Ηλεκτρικής θα επιχειρήσουμε να μετατρέψουμε τους κατοίκους της περιοχής σε συμμέτοχους και συμπαραγωγούς της ιστορικής μνήμης της περιοχής, η οποία εκτείνεται από την προσφυγική εγκατάσταση του 1922 έως τη βιομηχανική εργασία και από την απόδραση των Βούρλων έως τη μάχη της Παράγκας – αυτή που έβαλε τη Δραπετσώνα στο χάρτη της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Η σύσταση ομάδας προφορικής ιστορίας και η μετατροπή της πόλης σε ένα ανοιχτό εργαστήρι ιστορίας όπου τα σχολεία, οι πολιτιστικοί σύλλογοι και η κάθε συλλογικότητα θα συμμετέχει στη διάσωση της μνήμης και της ιστορίας αποτελούν το πρώτο σκαλοπάτι του εγχειρήματός μας.
Οι δραστηριότητες αυτές φιλοδοξούμε να συνδεθούν με την προσπάθεια επανάχρησης των βιομηχανικών κτιρίων που είναι διάσπαρτα στην περιοχή. Όταν τα αντικρίζει κανείς είναι δύσκολο έως αδύνατο να φανταστεί μια επιστροφή στην εποχή της βαριάς βιομηχανίας με τη συγκεντρωποιημένη εργατική τάξη που τροφοδότησε τη φαντασία και τους οραματισμούς του παραδοσιακού κομμουνιστικού κινήματος. Ταυτόχρονα όμως η διαμάχη για το μέλλον αυτών των κτιρίων συμπυκνώνει τον προβληματισμό για το μέλλον της περιοχής: τα κάθε λογής φιλόδοξα αναπτυξιακά σχέδια οραματίζονται μια ναυτιλιακή «πόλη πάνω στο κύμα» αντίστοιχη με το City του Λονδίνου, με πολυώροφους γυάλινους ουρανοξύστες και πολυτελείς διώροφες μονοκατοικίες. Τα σχέδια αυτά προσωρινά υποχώρησαν λόγω της κρίσης, αλλά θα επανέλθουν με το ένδυμα της «μοναδικής ευκαιρίας» για την περιοχή. Η αντίσταση σε αυτούς τους σχεδιασμούς δεν μπορεί να είναι από θέσεις άμυνας. Θα πρέπει αφενός να τονίζει ότι στους οραματισμούς αυτούς οι κάτοικοι της Δραπετσώνας και του Κερατσινίου θα παρέχουν το εργατικό δυναμικό, όπως για δεκαετίες οι «επικίνδυνοι πολίτες» του προσφυγικού περιθωρίου πουλούσαν την εργατική τους δύναμη τροφοδοτώντας τα αναπτυξιακά θαύματα της εποχής, δίχως να έχουν τη δυνατότητα της συμμετοχής στο πάρτι της ανάπτυξης – παρά μόνο να μαζεύουν τα απομεινάρια του. Ταυτόχρονα όμως η αντίσταση θα πρέπει να συνδυαστεί με σχέδιο: ποια μπορεί να είναι μια σύγχρονη αναπτυξιακή πρόταση για τις αποβιομηχανοποιημένες πόλεις; Το ερώτημα αυτό δεν αφορά αποκλειστικά τους δήμους της Β΄ Πειραιά. Είναι το ερώτημα πάνω στο οποίο θα δοθεί το στοίχημα μιας εναλλακτικής, και ταυτόχρονα πειστικής, απάντησης στο σημερινό κυρίαρχο –και μέχρι τώρα νικηφόρο– δρόμο της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Ελένη Κυραμαργιού
Η Ελένη Κυραμαργιού είναι ιστορικός και εκπονεί διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου με θέμα την κοινωνική ιστορία του εργατικού και προσφυγικού συνοικισμού της Δραπετσώνας από το 1922 έως το 1967. Έχει εργαστεί στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών σε ερευνητικά προγράμματα για την ιστορία των οικισμών και την ιστορία του Τύπου. Το 2010 κυκλοφόρησε το βιβλίο της Ευρετήριο του ∆ημοτικού Αρχείου ∆ραπετσώνας, 1951-1980 από τον Δήμο Δραπετσώνας και το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού λεύγα. Συμμετέχει σε κοινωνικά και πολιτικά κινήματα υπεράσπισης των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων καθώς και στο αντιρατσιστικό κίνημα. Από την πρώτη Σεπτέμβρη είναι δημοτική σύμβουλος στο Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας.

Αναδημοσιεύουμε απο την ιστοσελίδα :http://www.chronosmag.eu/index.php/g-ps-p-eps.html

ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗ ΛΗΘΗ


Η Κίνηση Πολιτών Νίκαιας-Ρέντη Κόντρα στο Ρεύμα, τιμώντας τα 70 χρόνια από το Μπλόκο της Κοκκινιάς (1944-2014) διοργανώνει εκδήλωση στην πόλη της Νίκαιας στις 28 Σεπτεμβρίου 2014, με τίτλο "ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗ ΛΗΘΗ".

Σε μια συγκυρία κρίσης και δοκιμασίας για το λαό μας, όπως η σημερινή, πεποίθησή μας είναι, πως η Μνήμη αποτελεί Γνώση και Δύναμη για να μην επαναληφθούν οι θηριωδίες του παρελθόντος. Η φασιστική εισβολή  Γερμανών Ναζί και των ταγματασφαλιτών συνεργατών τους στις 17 Αυγούστου 1944 στην πόλη  και η μαζική εκτέλεση πατριωτών-αγωνιστών  στη Μάντρα της Κοκκινιάς ΔΕΝ πρέπει να ξεχαστεί. Αποτελεί για εμάς, χρέος να θυμηθούμε και να τιμήσουμε τους ήρωες-συμπολίτες μας που αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση  από το ζυγό των κατακτητών και να μην επιτρέψουμε ποτέ πια να επιστρέψει πουθενά ο φασισμός, μεταλλαγμένος σε όποιο σύγχρονο προσωπείο.

Η εκδήλωσή μας ξεκινά με Ιστορικό Περίπατο στην πόλη "Από τον Έσπερο στη Μάντρα" στις 6.30 μμ. Σημείο συνάντησης μας ο κινηματογράφος Έσπερος -Ηλιουπόλεως και 7ης Μάρτη 1944. Περπατάμε και θυμόμαστε ιστορίες της ημέρας εκείνης και καταλήγουμε στις 7.30 μμ στη Μάντρα του Μπλόκου (Ηλιουπόλεως και Κιλικίας πίσω από την πλατειά της Οσίας Ξένης) όπου η  ηθοποιός και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Μαρία Κανελλοπούλου, θα παρουσιάσει τον μονόλογο-μαρτυρία "Τζιέρι μου" της Κάτιας Γαλοπούλου. Το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε στο Ημερολόγιο του Λιμανιού της Αγωνίας 2013 και στη συνέχεια παρουσιάσθηκε στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών 2014 σε συνεργασία με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στην παράσταση "Τετράς η Ξακουστή του Πειραιώς".
Στο τραγούδι μαζί μας, η Φωτεινή Βελεσιώτου και στο Μουσικό πρόγραμμα ο Γιώργος Καλκάνης.


ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ 18/9/2014 ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ

Στις 18 Σεπτέμβρη συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής στο Κερατσίνι.
Ένα χρόνο μετά, το μήνυμα που έστειλαν οι μεγάλες αντιφασιστικές κινητοποιήσεις παραμένει το ίδιο: 

                «Ποτέ ξανά Φασισμός»

Συλλογικότητες, οργανώσεις, ανένταχτοι αγωνιστές και αντιφασιστικές κινήσεις αποφασίσαμε να μετατρέψουμε αυτό το μήνα σε Αντιφασιστικό Σεπτέμβρη στις γειτονιές μας.
Με σειρά δράσεων, πολιτιστικών και πολιτικών εκδηλώσεων στις γειτονιές του Κερατσινίου, της Δραπετσώνας, του Περάματος, της Νίκαιας, του Κορυδαλλού και του Πειραιά ξηλώνουμε τη νεοναζιστική απειλή.  



Η Κίνηση Πολιτών Νίκαιας - Αγ. Ι. Ρέντη "κόντρα στο ρεύμα" σας καλεί στην αντιφασιστική - αντιρατσιστική συγκέντρωση στο Κερατσίνι, τιμώντας τη μνήμη του Παύλου Φύσσα που δολοφονήθηκε από τους ναζί της Χ.Α. πριν από ένα χρόνο. Ο αγώνας για την καταδίκη των εγκληματιών και όσων τους εξέθρεψαν και τους έδωσαν δύναμη συνεχίζεται και θα συνεχίζεται πάντα ενάντια στη λήθη.

ΣΧΟΛΙΚΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΣΗΜΕΡΑ . ΧΤΥΠΑΕΙ ΓΙΑ ΌΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ;


Έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς σήμερα 11/9/2014  με τον καθιερωμένο αγιασμό στα σχολεία μας .
Με ένα δημοτικό σχολείο να λείπει  από την καταμέτρηση λόγω συγχωνεύσεων,
 το 22ο δημοτικό σχολείο Νίκαιας συγχωνεύτηκε με το 10ο ΔΣ .
Και την εκπαιδευτική κοινότητα και την δημοτική αρχή αλλά και τις άλλες παρατάξεις να το αποδέχονται προφανώς με την λογική του "δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα"
Είχαμε προειδοποιήσει ότι θα οι διοικούντες και οι κυβερνώντες προσπαθούσαν να υποβαθμίσουν το θέμα και λόγω των καλοκαιρινών διακοπών θα το έθαβαν , και έτσι και έγινε .

Χτυπάει το κουδούνι όμως σήμερα για άλλη μια φορά για ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ;

Μια ανακοίνωση του τμήματος ΑΜΕΑ του ΣΥΡΙΖΑ μας λέει .




Με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς .

Δωρεάν δημόσια παιδεία για τους μαθητές με αναπηρία από την Πρώτη έως την Τελευταία ημέρα της σχολικής χρονιάς - Σταθερό εργασιακό καθεστώς για όλους τους εργαζόμενους στην ειδική εκπαίδευση.

Το σχολικό έτος 2014-2015 αρχίζει με εκρηκτικά προβλήματα στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης, τα οποία είναι αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και της Τρόικας.
Η συνεχής υποβάθμιση της ειδικής εκπαίδευσης και η υποχρηματοδότησή της, όπως και η υποχρηματοδότηση συνολικά των δαπανών για την Παιδεία δείχνουν ξεκάθαρα τις πολιτικές διάλυσης της Δημόσιας και δωρεάν Παιδείας και την περιθωριοποίηση των ΑΜΕΑ και της ειδικής εκπαίδευσης .
Το τελευταίο υπό ψήφιση νομοσχέδιο υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο την ειδική εκπαίδευση, με την ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση δομών και υποστηρικτικών υπηρεσιών και ωθεί την συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο περιθώριο, ενώ υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο και τα εργασιακά κεκτημένα όλων των εκπαιδευτικών λειτουργών του κλάδου.
Με την έναρξη του σχολικού έτους τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αντίστοιχες δομές είναι τραγικά: τεράστιες οι ελλείψεις σε Ειδικό Εκπαιδευτικό και Βοηθητικό Προσωπικό, προβλήματα με τις μεταφορές μαθητών, κτιριακά προβλήματα κ.ά.
Βασικό σημείο σε όλα αυτά είναι και η εργασιακή ανασφάλεια των εκπαιδευτικών με αναπηρία σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης, και των εκπαιδευτικών Ειδικής Εκπαίδευσης, του Ειδικού Εκπαιδευτικού και Βοηθητικού Προσωπικού.
Είναι επιτακτική πλέον η ανάγκη ανατροπής αυτών των πολιτικών και των κυβερνήσεων που τις ακολουθούν, και η εφαρμογή ενός άλλου κοινωνικού, πολιτικού και οικονομικού μοντέλου, που θα κυριαρχείται από τη φιλοσοφία της ένταξης και της ισοτιμίας, του σεβασμού και των ίσων ευκαιριών, με επαρκείς δομές και υποδομές για την ειδική εκπαίδευση, στα πλαίσια της Γενικής Παιδείας, με εξειδικευμένο και αμειβόμενο προσωπικό που θα έχει σταθερή και μόνιμη εργασία.
Για να αλλάξει αυτό το ζοφερό τοπίο, καλούμε όλες και όλους τους πολίτες με αναπηρία και τις οικογένειές τους να οργανώσουν τον αγώνα τους και να αντισταθούν σθεναρά στην εφαρμογή αυτών των πολιτικών. Να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να συντονίσουν το βήμα τους με όλες τις κοινωνικές ομάδες και τις συλλογικότητες που αγωνίζονται για την ανατροπή των νεοφιλελευθέρων μνημονικών πολιτικών.
Αδιαπραγμάτευτος στόχος της Κυβέρνησης της Αριστεράς, είναι κανένα παιδί να μην παραμένει αποκλεισμένο από την δημόσια εκπαίδευση, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από την προσχολική αγωγή μέχρι την τριτοβάθμια εκπαίδευση και σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται σε όλους τους τόνους, ότι ύψιστη εκπαιδευτική προτεραιότητα αποτελεί η ισχυροποίηση της ειδικής αγωγής, ως τμήμα της γενικής εκπαίδευσης, με :
• Στήριξη ενός συστήματος ειδικής εκπαίδευσης, το οποίο θα συμβαδίζει με τις επιστημονικές εξελίξεις και θα χρηματοδοτείται με επαρκείς πόρους από τον κρατικό προϋπολογισμό .
• Ενίσχυση των ειδικών σχολικών μονάδων, που δε θα λειτουργούν ως «χώροι φύλαξης», αλλά ως χώροι παροχής ειδικής εκπαίδευσης, με εξειδικευμένο προσωπικό που θα μπορεί να ανταποκρίνεται στις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών.
• Πρόσληψη όλων των εκπαιδευτικών με αναπηρία στη Γενική Εκπαίδευση και στα Ειδικά σχολεία κατά προτεραιότητα σε κλάδο και ειδικότητα.
• Πλήρη χρηματοδότηση των σχολείων ειδικής εκπαίδευσης σε καθεστώς Ν.Π.Ι.Δ με διαφανή και δημόσιο διαχειριστικό έλεγχο.
• Εργασιακή ασφάλεια και σταθερότητα για όλους τους εργαζόμενους στην ειδική εκπαίδευση και τις προνοιακές δομές, με καταβολή όλων των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους που παραμένουν απλήρωτοι εδώ και πάρα πολλούς μήνες.

Η υγεία, η ζωή, η αξιοπρέπεια, η κοινωνική προστασία και τα δικαιώματά των ΑμεΑ θεωρούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ απαράγραπτα και αδιαπραγμάτευτα σήμερα και ως βασικές προτεραιότητες μία αριστερής κυβέρνησης αύριο.

Το τμήμα ΑΜΕΑ ΣΥΡΙΖΑ Αθήνα 11.09.2013

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΣΕΠΤΕΒΡΗΣ ΣΤΟ ΠΕΡΑΜΑ 13/9/2014

      ΕΝΑΣ  ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟ ΠΑΥΛΟΥ 

                   ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΣΕΠΤΕΒΡΗΣ 2014

    ΠΕΡΑΜΑ - ΚΕΡΑΤΣΙΝΗ - ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ - ΚΟΚΚΙΝΙΑ




Η Κίνηση Πολιτών Νίκαιας Ρέντη "κόντρα στο ρεύμα" συμμετέχει ενεργά  στον ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ  και στις εκδηλώσεις για τον ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΣΕΠΤΕΒΡΗ 

Νέα θητεία δημοτικής αρχής 2014 - 2019

Στις 31 Αυγούστου 2014 ορκίστηκαν  ο Δήμαρχος  οι δημοτικοί και διαμερισματικοί σύμβουλοι του δήμου Νίκαια Αγίου Ιωάννη Ρέντη .

η Δημοτική ομάδα της Κίνησης "κόντρα στο ρεύμα" στην ορκωμοσία
Δείτε εδώ βίντεο με την πολιτική ορκωμοσία της δημοτικής ομάδας της κίνησης μας

Δείτε βίντεο την τοποθέτηση του επικεφαλής της Κίνησης Κώστα Παπαδόπουλου στην τελετή της ορκωμοσίας .

Από την 1 Σεπτέμβρη ξεκίνησε η νέα θητεία 2014 - 2019.

Την Κυριακή 7 / 9/ 2014 πραγματοποιήθηκαν οι δημαιρεσίες στον δήμο μας για την εκλογή προεδρείου στο δημοτικό συμβούλιο καθώς και εκλογές για την οικονομική και την επιτροπή Ποιότητας Ζωής.

Η Κούλα Χαραλαμπίδου εξελέγη αντιπρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου με πρόεδρο την Δέσποινα Σωτηροπούλου .

Η Κίνηση Πολιτών "κόντρα στο ρεύμα" στις εκλογές για τις επιτροπές συμφώνησε με τις υπόλοιπες παρατάξεις της μειοψηφίας  να υπάρχει εκπροσώπηση όλων των παρατάξεων  στις επιτροπές  ( η παράταξη Αντασυα στην Κοκκινιά δεν δέχτηκε να συμμετέχει στις εκλογές ) και εκλέξαμε τακτικό μέλος τον Ιορδάνη Αλιμπέρτη στην οικονομική επιτροπή και τον Κώστα Παπαδόπουλο τακτικό μέλος στην επιτροπή ποιότητας ζωής .

 Στην ίδια συνεδρίαση έγινα και εκλογές για αντιπροσώπους στην Π.Ε.Δ. ( Περιφερειακή Ένωση δήμων ) Αττικής
Στον δήμο μας αντιστοιχούσαν 6 θέσεις αντιπροσώπων συν τον Δήμαρχο οι  δύο εξ αυτών στην αντιπολίτευση .
Κατατέθηκαν 5 ψηφοδέλτια από αντίστοιχες παρατάξεις του Δ.Σ. και από την ψηφορία εκλέχτηκαν
4 συν τον δήμαρχο από την πλειοψηφία και από την μειοψηφία
ο Στέλιος Μπενετάτος από την "Λαϊκή συσπείρωση" και
ο Κώστας Παπαδόπουλος από την Κίνηση "κόντρα στο ρεύμα"