ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ & ΣΥΛΛΟΓΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΓΑΖΑ


Για τρίτη συνεχή εβδομάδα το κράτος των εγκληματιών του Ισραήλ βομβαρδίζει ανελέητα αμάχους στη Λωρίδα της Γάζας, προσπαθώντας μάταια να λυγίσει την παλαιστινιακή αντίσταση. Συνεχίζοντας τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, το ισραηλινό κράτος χτυπάει αδιακρίτως, ακόμα και τα σχολεία των Ηνωμένων Εθνών,  στα οποία έχουν καταφύγει πάνω από 150.000 εσωτερικά εκτοπισμένοι, αφαιρώντας τους και την ελάχιστη αίσθηση ασφάλειας,  αλλά και  νοσοκομεία παίδων και βαριά ασθενών, ασθενοφόρα και ιατρικό προσωπικό.  Ο αριθμός των νεκρών έχει ξεπεράσει τους 1000 -και αυξάνεται όσο συνεχίζεται η περισυλλογή των πτωμάτων μέσα από τα ερείπια – και οι τραυματίες ξεπερνούν τους 6.000.

οι λαοί,  από την Αθήνα και το Λονδίνο μέχρι το Παρίσι, τη Ν. Υόρκη και το Κάιρο, αισθάνονται διαφορετικά, στέκονται με αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους Παλαιστίνιους και ανταποκρίνονται στις εκκλήσεις τους να συνεχίσουν να αγωνίζονται μαζί τους με κάθε τρόπο.
Ενώνουμε τις φωνές μας με τους διαδηλωτές από όλο τον κόσμο  ενάντια στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ και απαιτούμε να δοθεί ένα τέλος στον παράνομο και ανήθικο αποκλεισμό της Γάζας διαφορετικά δεν είναι δυνατόν να  υπάρξει καμιά πιθανότητα για εκεχειρία και ειρήνη στην περιοχή.
Η Κίνηση Πολιτών Νίκαιας Ρέντη "κόντρα στο ρεύμα"  καλεί  όλους τους Αλληλέγγυους Πολίτες εργατικά σωματεία  συλλόγους  και παρατάξεις της ευρύτερης περιοχής την Τετάρτη 6 / 8 / 2014 σε εκδήλωση συζήτηση ενημέρωση και συλλογή φαρμάκων και υγειονομικού υλικού . Στην πλατεία 7ης Μάρτη 1944 ( περιβολάκι Νίκαιας) στις 20.00.
Μαζί μας για να μα ενημερώσουν για την κατάσταση στην Γάζα η Ρισμάουι Νόρμα εκ μέρους του Συλλόγου AL AWDA για το δικαίωμα τη επιστροφής των Παλαιστινίων Προσφύγων  και ο Μιχιάρ Εgtami  εκ μέρους του συλλόγου εργαζομένων Παλαιστινίων στην Ελλάδα.
Στην εκδήλωση θα συλλέγονται φάρμακα και υγειονομικό υλικό με την βοήθεια του "Κοινωνικού ιατρείου Πειραιά " 
τα οποία θα σταλούν  στην Γάζα με την αποστολή που οργανώνει το αλληλέγγυο Ιατρείο Ελληνικού.
Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ .

Δείτε εδώ :https://drive.google.com/file/d/0B9MB-ros_2DuUF9kc2dKTjZmOGc/edit?usp=sharing

λίστα με τα φάρμακα και το υγειονομικό υλικό που χρειάζονται.

Η Γκερνίκα της Παλαιστίνης

PALESTINE MONITOR
Εκθέτοντας την ζωή υπό κατοχή

Μια ανασκόπηση των γεγονότων που οδήγησαν στην σφαγή της Γάζας, από τις 27 Δεκεμβρίου 2008 έως και τις 19 Ιανουαρίου 2009

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Στις 26 Απριλίου 1937, εν μέσω του Ισπανικού Εμφυλίου, οι Φασίστες υπό την καθοδήγηση του Στρατηγού Φράνκο, βομβάρδισαν την μικρή βασκική πόλη της Γκερνίκα, σκοτώνοντας εκατοντάδες αθώους πολίτες.

Η Γκερνίκα έμεινε αθάνατη στον πίνακα του Πάμπλο Πικάσο και έχει γίνει το σύμβολο της απαίσιας φύσης του πολέμου. Τόσες αθώες ζωές χάθηκαν, όχι για στρατιωτικό όφελος, αλλά για να δώσει ένα μήνυμα. Το μήνυμα της σφαγής δεν απευθυνόταν μόνο στους παραλήπτες των βομβαρδισμών. Οι επιτιθέμενοι ήλπιζαν πως με ένα χτύπημα τόσο δυνατό και συντριπτικό, θα έσπαζαν το ηθικό της αντίστασης σε όλη την υπόλοιπη Ισπανία. Δεν επέδειξαν μόνο την δύναμη τους, αλλά και την αγριότητα τους.

Δεν πιστεύω πως θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει ο κόσμος να κάνει συγκρίσεις ανάμεσα στη σφαγή των αθώων στην Λωρίδα της Γάζας, που ξεκίνησε στις 27 Δεκεμβρίου, 2008 και τα γεγονότα της 26ης Απριλίου 1937.

Η Γάζα, η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του πλανήτη, δέχθηκε βίαιη επίθεση από ουρανό, θάλασσα και στεριά από το πιο σύγχρονο οπλοστάσιο που έχει γνωρίσει άνθρωπος. Μιας και η Γάζα έχει μετατραπεί σε φυλακή, δεν υπήρχε διαφυγή. Οι «φυλακισμένοι», σχεδόν οι μισοί ήταν παιδιά, έμειναν να περιμένουν τον θάνατο. Δεν μπορούσαν καν να παλέψουν.

Όλοι έχασαν μέλη της οικογένειας ή φίλους. Ολόκληρη η οικονομία και οι υποδομές καταστράφηκαν συστηματικά. Και εξαιτίας του συνεχιζόμενου αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας, οι άνθρωποι συνεχίζουν να πέφτουν θύματα της βίας, της πείνας, της αρρώστιας και της απόγνωσης από όταν ξεκίνησε η φαρισαϊκή παύση πυρών.

Οι βομβαρδισμοί στην Γάζα έγιναν για τον ίδιο απαίσιο λόγο με αυτόν της Γκερνίκα – να δώσουν ένα μήνυμα. Το Ισραήλ ήθελε να κάνει κατανοητό στην περιοχή ότι μπορεί ακόμα να ξεσπάει βίαια, με καταστροφική δύναμη, αν το προκαλέσουν. Ήθελε να ξέρουν στην περιοχή ότι η ασφάλεια του δεν χρειάζεται καμιά πρωτοβουλία από την άλλη πλευρά.

Όπως και στην Γκερνίκα, το Ισραήλ ήθελε να γίνει κατανοητό στους Παλαιστίνιους ότι η συνεχιζόμενη αντίσταση τους, ακόμα και με τον πιο ειρηνικό και μη βίαιο τρόπο, είναι μάταιη. Τουλάχιστον, σε αυτή την προσπάθεια, μπορούμε να πούμε ότι απέτυχαν. Το πνεύμα της επανάστασης συνεχίζει να ζει. Όπως πάντα – η αναζήτηση της δικαιοσύνης δυναμώνει από την βία του αντιπάλου μας.

Μια βία που δεν μπορεί πια να κρύβεται. Η αναφορά Goldstone ήταν μόνο η αρχή.

Dr. Mustafa Barghouti


To βιβλίο είναι αφιερωμένο στα 412 παιδιά της Παλαιστίνης που έχασαν την ζωή τους από τις 27 Δεκεμβρίου 2008 έως και 18 Ιανουαρίου 2009. 

Ας αναπαύονται εν ειρήνη

http://r-freepalestine.blogspot.gr

Μεγάλη συναυλία για τις καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ με την Χάρις Αλεξίου στις 28 Ιουλίου

Μεγάλη συναυλία για τις καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ με την Χάρις Αλεξίου στις 28 Ιουλίου 





Η μέρα για τη μεγάλη γιορτή αλληλεγγύης στον κορυφαίο αγώνα των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών πλησιάζει. Οι αγωνιζόμενες καθαρίστριες τη Δευτέρα 28 Ιουλίου μας χαρίζουν ένα βράδυ γεμάτο με τα τραγούδια της Χάρις Αλεξίου στην πλατεία Συντάγματος.
Σε αυτό τον αγώνα έχουν πλάι τους όλη την πληττόμενη κοινωνία, έχουν στο πλευρό τους δεκάδεςσωματεία και συλλογικότητες αλλά και χιλιάδες αλληλέγγυους που καθημερινά τις στηρίζουν στην «κατασκήνωση» της Καραγιώργη Σερβίας.
Εχουν επίσης στο πλευρό τους και τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, που κι αυτοί από την πλευρά τους συμπαραστέκονται στον εμβληματικό τους αγώνα. 
Οι καθαρίστριες όλο αυτούς τους μήνες έχουν αποδείξει στην πράξη ότι είναι δίπλα σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση φαρμάκων για τη Γάζα ως ελάχιστη ένδειξη συμπαράστασης στον παλαιστινιακό λαό απέναντι στα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει το Ισραήλ εναντίον άμαχου πληθυσμού.

Η Κίνηση Πολιτών Νίκαιας Ρέντη "κόντρα στο ρεύμα" καλεί τους Φίλους-λες τα μέλη του να δώσουν  το παρόν όπως πάντα στην μεγάλη συναυλία συμπαράστασης και αλληλεγγύης 


Καλή αντάμωση και πάλι στους δρόμους του Συντάγματος


Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στις 21.00 στις 28 Ιουλίου στη πλατεία Συντάγματος.

Οι 595 απολυμένες καθαρίστριες συνεχίζουν τον αγώνα τους για την επαναπρόσληψή τους εδώ και 10 μήνες. 
Στις 28 Ιουλίου θα είμαστε όλοι εκεί για να τις στηρίξουμε!!  

Η υποχρηματοδότηση οδηγεί εκτός παιδικών σταθμών περίπου τα μισά παιδιά

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή οι δήμοι όπως ο δικός μας της Νίκαιας Ρέντη αντιμετωπίζουν έντονα το πρόβλημα της υποχρηματοδότησης των κοινωνικών δομών απο το κράτος.
Ένα κατατοπιστικό άρθρο του Σ.Τζόκα στην "Αυγή"
Του ΣΠΥΡΟΥ ΤΖΟΚΑ*
Και πάλι, για ακόμα μία χρονιά παρουσιάζεται έντονο το θέμα των κοινωνικών δομών της Αυτοδιοίκησης -παιδικοί και βρεφικοί σταθμοί, ΚΔΑΠ, ΚΔΑΠ ΜΕΑ- εξαιτίας της υποχρηματοδότησης από την πολιτεία. Και πάλι, μεσούντος του καλοκαιριού, δοκιμάζεται η αντοχή των κοινωνικών δομών της Αυτοδιοίκησης.
Ο σοφός Αϊνστάιν έλεγε ότι είναι παράνοια να επαναλαμβάνει κάποιος τις ίδιες ενέργειες και να νομίζει ότι θα έχει διαφορετικά αποτελέσματα. Κάπως έτσι συμβαίνει και με τις μνημονιακές κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων. Επαναλαμβάνουν τις ίδιες πολιτικές, που δεν μπορούν να έχουν παρά τα ίδια οδυνηρά και βάρβαρα αποτελέσματα, που καθημερινά οξύνουν την ανθρωπιστική κρίση.
Τι ακριβώς συμβαίνει... Tα 160 εκατ. ευρώ χρηματοδότησης που εξασφαλίστηκαν από την πολιτεία -κυρίως από το πρόγραμμα εναρμόνισης της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής- δεν επαρκούν ούτε για τις στοιχειώδεις ανάγκες των κοινωνικών δομών.
Συγκεκριμένα, ενώ οι αιτήσεις των παιδιών για εγγραφές στους παιδικούς - βρεφικούς σταθμούς αναμένεται με βεβαιότητα να υπερβούν τις 100.000, τα χρήματα επαρκούν με δυσκολία για να εξυπηρετήσουν τα μισά παιδιά και αυτά με μείωση της ατομικής επιδότησης (voucher), κάτι που δημιουργεί προβλήματα για τις παρεχόμενες υπηρεσίες στις δομές αυτές.
Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Η απόφαση να χρηματοδοτηθούν από τα προγράμματα οι δομές κατά 70%, και όχι κατά 100% που ήταν τα προηγούμενα χρόνια, συνεπάγεται μείωση των παιδικών-βρεφικών σταθμών και συνακόλουθη μείωση προσωπικού. Έτσι, περίπου το 30% του προσωπικού των δομών κινδυνεύει με απόλυση, καθώς οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι απασχολούνται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, των οποίων η συνέχιση πιστοποιείται από τη συγχρηματοδότηση των δομών.
Και όλα αυτά συμβαίνουν στις σημερινές ιδιαίτερες και δραματικές συνθήκες, όπου η ανεργία καλπάζει και αυξάνεται αλματωδώς και το ποσοστό των οικογενειών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας λαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις.
Στο δραματικό αυτό τοπίο είναι κάτι παραπάνω από υποχρέωση της πολιτείας να λαμβάνει μέτρα για την προστασία της οικογένειας και τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής. Να λαμβάνει μέτρα για την απρόσκοπτη λειτουργία των δομών της παιδικής φροντίδας και τη συνακόλουθη απορρόφηση όλων των παιδιών.
Στο πλαίσιο αυτό είναι επιτακτική ανάγκη να διασφαλισθούν τα τουλάχιστον 250 εκατ. ευρώ, που προτείνει και η ΚΕΔΕ για τη λειτουργία των δομών παιδικής φροντίδας.
Και ο τρόπος, όπως πάντα, υπάρχει... Θέμα πολιτικής βούλησης είναι και προτεραιοτήτων. Ήδη υπάρχει η πρόταση που έχει διατυπώσει η κοινωνική επιτροπή της ΚΕΔΕ για λήψη 40-50 εκατ. ευρώ από το κοινωνικό μέρισμα και αξιοποίηση των αναπορρόφητων κονδυλίων από τα τομεακά προγράμματα Διά Βίου Μάθηση, Ψηφιακή Σύγκλιση, Διοικητική Μεταρρύθμιση και από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, όπου παραμένουν αναπορρόφητα 1,5 δισ. ευρώ, από τα οποία μπορεί να μεταφερθεί ένα τμήμα με τη χρήση της ρήτρας ευελιξίας.
Υπάρχουν λύσεις. Ας τελειώνουμε επιτέλους με την αναλγησία αυτή. Μη συνεχίζουμε να παίζουμε με καταστάσεις που δεν είναι για παιχνίδι και μάλιστα στην πλάτη ταλαιπωρημένων ανθρώπων.
 * Ο Σπύρος Τζόκας είναι Αντιπεριφερειάρχης Αττικής, μέλος του Δ.Σ. της ΚΕΔΕ

Όχι στον επανέλεγχο των συμβάσεων και την «αξιολόγηση» των δημοσίων υπαλλήλων και ας… «μένουν κάγκελο» κάποιοι.

Του Γιώργου Χαρίση*
Διάβασα το σχόλιο μιας φίλης, σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, όταν είδε τις δηλώσεις συνδικαλιστή της ΠΟΕ-ΟΤΑ στην τηλεόραση, που έλεγε: «Απ' τη στιγμή που θα εμφανιστούν οι ελεγκτές θα γίνεται κατάληψη, είπε ο μέγας συνδικαλιστής, κι έμεινα ... κάγκελο»! Εννοεί προφανώς την αντίδραση του συνδικαλιστικού κινήματος στους ΟΤΑ και αλλού, απέναντι στον επανέλεγχο των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, που μετατράπηκαν σε αορίστου σε βάθος εικοσαετίας, μήπως βρεθούν παρανομίες-παρατυπίες, για να απολυθούν, εργαζόμενοι, στο πλαίσιο της δέσμευσής τους για άλλες 6.500 απολύσεις μέχρι το τέλος του 2014..
Ερμηνεύοντας τα γραφόμενά της κατάλαβα ότι οι έλεγχοι θα πρέπει να γίνουν, ότι το «μέγας συνδικαλιστής» ήταν ειρωνικό και ότι το «έμεινα κάγκελο» εκφράζει δυστυχώς την αντίδραση της πλειοψηφίας της κοινωνίας και ενός τμήματος του κόσμου της Αριστεράς.
Δυστυχώς υπάρχει ακόμη κόσμος που πιστεύει ότι η κυβέρνηση κάνει τον επανέλεγχο των συμβάσεων, ότι αυστηροποιεί το πειθαρχικό δίκαιο των υπαλλήλων και προωθεί την αξιολόγηση με στόχο να πατάξει τα κακώς κείμενα, να αυξήσει την παραγωγικότητα και να εμπεδώσει ένα κλίμα χρηστής και διαφανούς δημόσιας διοίκησης.
Κατάλαβα ότι όχι μόνο υπάρχει, αλλά επηρεάζει και ένα τμήμα της Αριστεράς. Ο κόσμος όμως της εργασίας, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι, πρέπει να καταλάβουν ότι:
1.Οι πρωταγωνιστές του πελατειακού κράτους και της διαφθοράς δεν μπορεί να γίνουν οι αρχιτέκτονες ενός άλλου, φιλικού προς τον πολίτη δημοσίου, ούτε οι τιμητές της διαφάνειας και της αξιοκρατίας, όσες μεταλλάξεις και αν κάνουν.
2.Το δημόσιο, δεν μπορεί να προσλαμβάνει διαχρονικά, για να ικανοποιεί τις πελατειακές ανάγκες των κομμάτων εξουσίας, να κάνει τα στραβά μάτια και να παροτρύνει το ίδιο σε παρατυπίες, να κυβερνά χρόνια μ’ αυτό τον τρόπο, να αναπαράγονται κόμματα και πρόσωπα σε θέσεις εξουσίας και σήμερα πάλι να στο όνομα τις διαφάνειας και της αξιοκρατίας, της νομιμότητας και της ισονομίας, να βυσσοδομεί σε βάρος των εργαζομένων για να ικανοποιήσει της ανάγκες των δανειστών και να προωθεί τον κοινωνικό αυτοματισμό, για να κερδοσκοπήσει και πάλι πολιτικά με τις απολύσεις, όπως έκανε με τις προσλήψεις στο παρελθόν.
Αν παραιτηθούν και ζητήσουν συγνώμη απ’ τον ελληνικό λαό για τη ζημία που υπέστη και την ταλαιπωρία που και υφίσταται από το κράτος αυτό, τότε βεβαίως πρέπει να συζητήσουμε για το τι δημόσια διοίκηση έχει ανάγκη αυτός ο τόπος.
Δεν θα τους διευκολύνουμε όμως στο ρετουσάρισμα της εικόνας, ενός εχθρικού προς τον πολίτη κράτος, που είναι απότοκο της πολιτικής τους και δεν θα μεταθέσουμε τις ευθύνες στους εργαζόμενους για το πώς λειτουργεί αυτό και ποιον εξυπηρετεί.
3.Η Αριστερά και το αγωνιστικό, αυτόνομο ταξικό ρεύμα μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, όπως είναι οι δυνάμεις που συγκροτούν σήμερα το ΜΕΤΑ, ούτε τότε είχαν κανένα όφελος, ούτε και τώρα έχουν, που υπερασπίζονται αυτούς τους εργαζόμενους.
Όπως τότε, καταγγέλλαμε τις ρουσφετολογικές προσλήψεις και το πελατειακό τους κράτος και αγωνιζόμασταν για μόνιμη και σταθερή εργασία, άλλο τόσο αγωνιζόμασταν, για ίση αμοιβή για ίδια εργασία και για μετατροπή των συμβάσεών τους σε πλήρους και σταθερής εργασίας.
Δεν το κάναμε από φιλανθρωπία, ούτε γιατί είμαστε καλοί Σαμαρείτες, αλλά γιατί έτσι υπερασπιζόμαστε καλύτερα αυτούς που είχαν και έχουν ακόμη πλήρη και σταθερή εργασία, γιατί δεν θέλουμε να ξεχωρίζουμε τους εργαζόμενους, ούτε να εξυπηρετούμε τους εργοδότες και το κράτος, που θέλει ανακυκλώσιμους εργαζόμενους, εξαρτημένους και όμηρους των επιλογών του.
4.Η συντριπτική πλειοψηφία των συμβάσεων στο παρελθόν μετατράπηκαν σε αορίστου διαρκείας, όχι γιατί το ήθελαν οι κυβερνήσεις, αλλά γιατί δόθηκαν σκληροί αγώνες από τους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό κίνημα και οι λύσεις που δόθηκαν διαχρονικά στο παρελθόν, αντανακλούσαν κάθε φορά τους συσχετισμούς, τη διάρκεια και την ένταση αυτών των αγώνων.
Δεν θα τους επιτρέψουμε να πάρουν τώρα τη ρεβάνς για την τότε ήττα τους. Η ερμηνεία σήμερα, των συμφωνιών που έγιναν στο παρελθόν για το σταμάτημα απεργιακών κινητοποιήσεων, είναι ανιστόρητη, γιατί παραγνωρίζει αυτό που αναφέρθηκε πριν, ότι δηλ. «…αντανακλούσαν κάθε φορά τους συσχετισμούς, τη διάρκεια και την ένταση αυτών των αγώνων…».
Ποιοι μιλάνε όμως για νομιμότητα και θέλουν να την πατάξουν σε βάθος εικοσαετίας μάλιστα και να ανακαλύψουν ποιος εργαζόμενος έκανε κάποια παρατυπία για να βρει δουλειά; Αυτοί που φιλάνε τον «κώλο» τους κάθε φορά και φροντίζουν να διαλύουν τη βουλή, για να απαλλάσσεται το πολιτικό τους προσωπικό από τις ποινικές του ευθύνες και τη ζημία που επέφερε στο δημόσιο; Τι έγινε με τη Siemens, τη λίστα Λαγκάρντ, τα υποβρύχια, το Βατοπέδιο και τις προσχηματικές κοινοβουλευτικές εξεταστικές επιτροπές, που τους δικαίωνε κάθε φορά;
Επανέρχομαι όμως στο γεγονός, με την αντίδραση της φίλης μου σε μέσω κοινωνικής δικτύωσης, για να «μείνω και εγώ κάγκελο» και να αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να αναμασά ένα τμήμα του κόσμου της Αριστεράς την κυβερνητική, αστική και νεοφιλελεύθερη προπαγάνδα; Πιστεύουν αλήθεια ότι όλα αυτά γίνονται για το καλό μας, ότι θέλουν να εκσυγχρονίσουν και να εξορθολογήσουν το σύστημα σε όφελος της κοινωνίας;
Τα ίδια επιχειρήματα λένε επίσης και για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Μάλιστα κάποιοι προοδευτικοί θα αναρωτιούνται και θα λένε: Πώς είναι δυνατόν, ακόμη και οι αριστεροί συνδικαλιστές να μην θέλουν την αξιολόγηση; Τους φαντάζομαι δε ακόμη και στις ιδιαίτερες συζητήσεις τους, καθισμένοι στον καναπέ ή στο μπαλκόνι με μια μπύρα, να τους σηκώνεται πάλι «η τρίχα κάγκελο» και να καταδικάζουν, ξανά συλλήβδην τους συνδικαλιστές, αναμασώντας και αυτοί τους Πρετεντέριδες, που στόχο έχουν την αποδόμηση των αξιών της συνδικαλιστικής και συλλογικής δράσης των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Η κυβέρνηση, της το αναγνωρίζουμε, ντύνει με ωραίες λέξεις την βάρβαρη πολιτική της. Μιλά για «αξιολόγηση», για «έλεγχο νομιμότητας», για «πάταξη της διαφθοράς», για «διαφάνεια», για κινητικότητα και την ίδια ώρα διαλύει το κοινωνικό κράτος, απολύει εργαζόμενους, ενισχύει τον αυταρχισμό, ποινικοποιεί τους αγώνες, ντύνει στο «χακί» τους «επικίνδυνους», χαρακτηρίζει τρομοκράτες όποιους αντιστέκονται, αναπαράγει το πελατειακό και κομματικό κράτος με το νέο τρόπο επιλογής των στελεχών της δημόσιας διοίκησης, με τις αδιαφανείς προσλήψεις, μέσω ΟΑΕΔ, με τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚΟΙΝΣΕΠ), για να βάζει τα παιδία της.
Η αξιολόγηση και ο επανέλεγχος των συμβάσεων γίνεται για να έχει την ετήσια «καβάντζα» των απολύσεων και το αυστηρό πειθαρχικό δίκαιο για να διώκει τους «ανήσυχους» και «απείθαρχους» εργαζόμενους. Οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι «φύονται» στην καρδιά και τις παρυφές της δικιάς τους εξουσίας και είναι άτομα της ιδίας συνομοταξίας μ’ αυτούς και γι’ αυτό η διαφθορά ζει και βασιλεύει. Αν θέλουν να τους βρουν δεν έχουν παρά να ψάξουν στις «αυλές» τους.
Πρέπει όμως να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε μια υπόδουλη και επικίνδυνη κυβέρνηση, που «δουλεύει» πυρετωδώς για την εκποίηση του δημόσιου πλούτου στους δανειστές, που καταστρέφει ένα λαό και μια κοινωνία, που μετέτρεψε το εργατικό σε εργοδοτικό δίκαιο, που στο όνομα των ιδεοληψιών των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων ισοπεδώνουν τις ανθρώπινες ζωές για τα κέρδη των καπιταλιστών.
Αυτούς πρέπει να σταματήσουμε, για να σωθεί η χώρα και ο λαός της απ’ την καταστροφή και γι’ αυτό ό,τι είναι αντίθετο μ’ αυτούς, ό,τι τους δυσκολεύει στο καταστροφικό τους έργο, ό,τι παλεύει για τη ζωή και την ελευθερία, εμείς πρέπει να το στηρίξουμε και να είμαστε δίπλα του.
Ο κόσμος της εξουσίας και του κεφαλαίου και ο κόσμος της εργασίας και της σκληρής καθημερινότητας για την επιβίωση είναι δύο κόσμοι διαφορετικοί και δεν θα είμαστε χρήσιμοι στους δεύτερους αν περιμένουμε τα καλά λόγια από τους πρώτους και από τους υπαλλήλους τους στα καθημερινά δελτία των οχτώ!
Γι’ αυτό όσο και για όσο θα μας λοιδορούν αυτοί, εμείς θα είμαστε χρήσιμοι για τους πολλούς και επικίνδυνοι για τους λίγους. Όταν και αν αρχίσουν να μας επαινούν αυτοί, τότε να αρχίσουμε να ανησυχούμε εμείς, όχι για να μας σηκωθεί τρίχα κάγκελο, αλλά για να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας.
*Ο Γ.Χαρίσης είναι π. αντιπρόεδρος της ΠΟΕ-ΟΤΑ και μέλος της Ε/Ε του ΜΕΤΑ

Πρωτοβουλία για έναν Αντιφασιστικό Σεπτέμβρη στις γειτονιές του Πειραιά.

Πρωτοβουλία για έναν Αντιφασιστικό Σεπτέμβρη στις γειτονιές του Πειραιά.

 
 Όλοι εμείς που ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα της Εργατικής Λέσχης Κερατσινίου Δραπετσώνας ,συζητήσαμε για τη συγκρότηση μιας πρωτοβουλίας που θα αναλάβει την οργάνωση ενός Αντιφασιστικού Σεπτέμβρη  με πολύμορφες δράσεις στις γειτονιές μας. Οι συλλογικότητες, τα σωματεία, οι μαζικοί φορείς , οι αντιφασίστες μέσα από μια δημιουργική συζήτηση, όπου όλοι επισήμαναν την ανάγκη να ριζώσει το αντιφασιστικό κίνημα στις γειτονιές καταλήξαμε στα εξής:
   Το Σεπτέμβρη  θα συμπληρωθεί ένας χρόνος από την εν ψυχρώ δολοφονία του Κερατσινιώτη αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα, από τάγμα εφόδου της χρυσής αυγής, μια  μαύρη επέτειος που αποτελεί ένα σημαντικότατο πολιτικό ορόσημο για το αντιφασιστικό κίνημα στην περιοχή μας αλλά και  γενικότερα. Προχωράμε στην οργάνωση μήνα αντιφασιστικής δράσης στις γειτονιές. Η πρωτοβουλία θα επιδιώξει να δοθεί συνέχεια των δράσεων και μετά το Σεπτέμβρη, με αφορμή τα 70 χρόνια από τη μάχη της ηλεκτρικής, την 28η Οκτώβρη, και την διεθνή μέρα αντιφασιστικής δράσης στις 8 Νοέμβρη.
Μέσα από τις δράσεις αυτές ένα αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να επιδιώκει:
·         Να αποκαλύπτει τον πραγματικό ρόλο της ΧΑ και της φασιστικής ιδεολογίας που είναι η πιο βάρβαρη έκφραση του καπιταλισμού, οι νέοι δουλέμποροι των αγορών και των τραπεζών. Να αποκαλύπτει την στενή σχέση της φασιστικής ΧΑ με τους εφοπλιστές, το κεφάλαιο, την εργοδοσία, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της αστυνομίας και του στρατού.
·         Να έχει ξεκάθαρο μέτωπο ενάντια στις αιτίες που μπολιάζουν τις φασιστικές ιδέες στην κοινωνία. Και οι αιτίες δεν είναι άλλες από τις πολιτικές της ΕΕ και του ΔΝΤ που υπηρετούν πιστά η  συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Πολιτικές που όχι μόνο εξαθλιώνουν τον κόσμο με τα μνημόνια και τις αντιλαικές πολιτικές τους, δολοφονούν και εν ψυχρώ στη Λαμπεντούζα και στο Φαρμακονήσι.
Ένας τέτοιος αντιφασιστικός συντονισμός πρέπει να είναι άρρηκτα δεμένος με το λαϊκό εργατικό κίνημα και τις διεκδικήσεις του.
·         Να αντισταθεί στην φασιστική παρουσία σε χώρους δουλειάς, συλλόγους, σχολεία, στις γειτονιές μας. Να μην τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί. Να αποτρέψουμε κάθε εμφάνιση και δράση των απογόνων του Χίτλερ.
·         Να απονομιμοποιηθούν στη λαϊκή συνείδηση και τη νεολαία, οι ιδέες των φασιστών. Να διώξουμε το δηλητήριο της φασιστικής ιδεολογίας αναπτύσσοντας αντιφασιστικές συνειδήσεις προβάλλοντας την  αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη, τη συλλογικότητα και τον αγώνα.
·         Να υψώσουμε πύργο ατίθασο απέναντι στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, προτάσσοντας τον κοινό αγώνα  ντόπιων και ξένων εργατών.
·         Να οργανώσουμε και να ξεδιπλώσουμε σε κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά, ανάμεσα στους χιλιάδες άνεργους, παντού, μια αντεπίθεση, λαϊκού πολιτισμού και ιστορικής μνήμης.
·         Να προσεγγίσουμε με κάθε δυνατό τρόπο τους άνεργους της περιοχής μας. Να μην επιτρέψουμε να τους θεωρούν εύκολη λεία οι φασίστες. Στηρίζουμε και είμαστε μπροστά σε όλες τις διεκδικήσεις εργαζόμενων και άνεργων. Δε θα τους χαρίσουμε σε κανένα φασίστα.
·         Να απαιτεί την τιμωρία των δολοφόνων του Π. Φύσσα και της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Να κλείσουν παντού τα γραφεία της χρυσής αυγής.
·         Να αποδείξει στην πράξη ότι μόνο το εργατικό-λαϊκό κίνημα μπορεί και πρέπει να ξεριζώσει τον φασισμό και τους φασίστες από τις γειτονιές μας χωρίς αναμονή και ανάθεση κόντρα στις λογικές δημοκρατικών τόξων και «δύο άκρων». Χωρίς να αφήνει την υπόθεση στον όψιμο κρατικό αντιφασισμό.
   Η πάλη ενάντια στο φασισμό είναι αγώνας ενάντια στην κρατική καταστολή που εκδηλώνεται με το χτύπημα των διαδηλώσεων, τις επιστρατεύσεις ολόκληρων κλάδων εργαζομένων, τις φυλακές υψίστης ασφαλείας και όπου δεν φτάνουν αυτά την εμφάνιση στο προσκήνιο ιδιωτικών στρατών για να προστατεύσουν τα συμφέροντα διαπλεκόμενων μεγαλοεπιχειρηματιών.
   Στην προσπάθεια μας αυτή καλούμε κάθε συλλογικότητα, κάθε σωματείο, σύλλογο, μαθητική κοινότητα, τους γονείς, τους δασκάλους, τις αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές κινήσεις, αλλά και τον κάθε εργαζόμενο, άνεργο, αντιφασίστα να συμβάλει στην διοργάνωση και την επιτυχία του αντιφασιστικού Σεπτέμβρη στις γειτονιές.
      Κεντρικό ρόλο στον αντιφασιστικό Σεπτέμβρη θα έχει η διεξαγωγή μεγάλης παναθηναϊκής κινητοποίησης την Πέμπτη 18 Σεπτέμβρη στο Κερατσίνι. Οι δράσεις μπορούν να είναι πολύπλευρες με αιχμή την προσπάθεια, μέσα από αυτές να καταφέρουμε την επαφή με τους μαθητές, τους νέους, τους ανέργους και τον κόσμο της γειτονιάς. Τέτοιες εκδηλώσεις μπορούν να είναι:  Συναυλίες ερασιτεχνικών σχημάτων, θεατρικές παραστάσεις, προβολές ταινιών- ντοκιμαντέρ, αντιφασιστικές συζητήσεις, εκθέσεις βιβλίου, κ.α. μαζί με την επιδίωξη να γίνει και μια μεγάλη συναυλία, μετά από ανοιχτό κάλεσμα προς καλλιτέχνες, έγκαιρα, ταυτόχρονα με την ανακοίνωση των δράσεων.

Καλούμε όλους τους αντιφασίστες, όλες τις συλλογικότητες σε ανοιχτή συνέλευση για την οριστικοποίηση των δράσεων, και των εκδηλώσεων που θα οργανωθούν στη διάρκεια του Αντιφασιστικού Σεπτέμβρη.
ΤΕΤΑΡΤΗ 16 ΙΟΥΛΗ 8.00μμ
στο στέκι της Εργατικής Λέσχης Κερατσινίου Δραπετσώνας
(Λεωφ. Δημοκρατίας & Μιαούλη 1, πλατεία Λαού)
 Η πρωτοβουλία εκτός της κοινής καμπάνιας και του συντονισμού, θα στηρίξει με κάθε τρόπο δράσεις σωματείων και συλλογικοτήτων σε επιμέρους χώρους, όπως σε σχολεία, ΟΑΕΔ, Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, Λιμάνι κτλ.

Πρωτοβουλία για έναν Αντιφασιστικό Σεπτέμβρη στις γειτονιές του Πειραιά

Ξανακάνουν χαβούζα τη Δραπετσώνα




Από το  "Έθνος της Κυριακής"  ένα ιδιαίτερα ενδιαφερον άρθρο για την περιοχή της πρώην βιομηχανικής ζώνης Δραπετσώνας
 Στο άρθρο γίνεται ανάλυση των όσων έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα στην περιοχή και υπάρχουν δηλώσεις του νέου δημάρχου, του νέου Αντιπεριφερειάρχη Πειραιά και του αρχιτέκτονα Γ. Ανδρεαδάκη, υποψηφίου του "άλλου δρόμου" στις τελευταίες εκλογές.
Μεταξύ των άλλων, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και οι δηλώσεις του νέου δημάρχου, ο οποίος, αφού καταγγέλει την ανατροπή των περιβαλλοντικών όρων που επιτρέπει στη μονάδα πετρελαιοειδών να συνεχίσει να ρυπαίνει την περιοχή, δηλώνει για πρώτη φορά, αν έχουν αποδοθεί σωστά αυτά που είπε, ότι θα ήθελε μητροπολιτικό πάρκο αφήνοντας ανοικτό ζήτημα να εξετάσει και άλλες λύσεις για να είναι οικονομικά βιώσιμο το εγχείρημα. Συγκεκριμένα ο νέος δήμαρχος λέει: «Σε άλλες εποχές θα έλεγα να φυτέψουμε παντού δέντρα. Θα μου άρεσε, αλλά ξέρω ότι δεν γίνεται. Θέλουμε όμως να μπορεί ο κόσμος να κατεβαίνει στη θάλασσα και να αξιοποιήσουμε τα κτίρια που είναι εγκληματικό να παραμένουν κουφάρια. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να δημιουργηθεί ένα βιομηχανικό μουσείο. Φυσικά θα πρέπει να εξετάσουμε και τις επιλογές που υπάρχουν για να είναι οικονομικά βιώσιμο»


ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΔΟΥΡΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ  
Σε περιβαλλοντική ωρολογιακή βόμβα μετατρέπεται για άλλη μια φορά η λιμενική και βιομηχανική ζώνη της Δραπετσώνας και του Κερατσινίου, ακυρώνοντας όνειρα ετών των κατοίκων που ήλπιζαν να τη δουν να αναγεννιέται ως χώρος πρασίνου, άθλησης και πολιτιστικών δραστηριοτήτων. 

Ηδη από το τέλος του 2013 άρχισε να λειτουργεί ξανά η πρώην εγκατάσταση της BP, η οποία είχε αγοραστεί έναν χρόνο νωρίτερα από την εταιρεία «Oil One» προκαλώντας τεράστια ανησυχία στους φορείς και τους κατοίκους. Και αυτό, γιατί με αποφάσεις που πάρθηκαν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα δίνεται η δυνατότητα στην εταιρεία να αναπτύξει καταστροφική για το περιβάλλον δραστηριότητα. 
Συγκεκριμένα, τον περασμένο Αύγουστο με απόφαση των αρμόδιων φορέων τροποποιήθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι που ίσχυαν μέχρι τότε δίνοντας στην «Oil One» τη δυνατότητα αποθήκευσης 20.000 κυβικών μέτρων υγρών καυσίμων και 3.500 κυβικών μέτρων ορυκτελαίων. Εν τω μεταξύ, η εταιρεία πήρε άδεια ώστε να κατασκευάσει μονάδα επεξεργασίας υγρών πετρελαιοειδών αποβλήτων, για την οποία όλοι φοβούνται ότι θα μετατρέψει την περιοχή σε χαβούζα. 


 Επιπλέον, πριν από δύο μήνες η κυβέρνηση κατέθεσε το νομοσχέδιο για το ρυθμιστικό της Αθήνας, όπου αναφέρεται ρητά ότι στη βιομηχανική ζώνη του Κερατσινίου μπορεί να υπάρχει βιομηχανική χρήση. Η εξέλιξη αυτή βάζει τέλος στα σχέδια που γίνονταν τα τελευταία χρόνια για την ανάπλαση της περιοχής και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το κοινό αίσθημα των πολιτών που ζουν στο Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα.

Το ιστορικό



Το 2004, με το κλείσιμο της εγκατάστασης της BP, διακόπηκε οριστικά η βιομηχανική δραστηριότητα στα 640 στρέμματα της ζώνης που διήρκεσε σχεδόν έναν αιώνα και επιβάρυνε σημαντικά το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων. Η Βιομηχανία Λιπασμάτων, η ΑΓΕΤ Ηρακλής και η Mobil είχαν αποτελέσει παρελθόν αρκετά χρόνια νωρίτερα. Την τελευταία εξαετία εκπονήθηκαν αρκετά φιλόδοξα σχέδια, λιγότερο ή περισσότερο πραγματοποιήσιμα, για την ανάπλαση της περιοχής τα οποία περιελάμβαναν από τη δημιουργία ναυτιλιακού κέντρου μέχρι την κατασκευή πίστας Formula 1. Σε καμία περίπτωση δεν αναφερόταν, ωστόσο, νέα βιομηχανική δραστηριότητα που εικάζεται ότι θα οδηγήσει περιβαλλοντικά την περιοχή δεκαετίες πίσω.

Το όνειρο των κατοίκων του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας ήταν να μετατραπεί η έκταση των 640 στρεμμάτων σε μητροπολιτικό πάρκο, ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής τους. Η λειτουργία των εγκαταστάσεων της Oil One βάζει τέλος στις προσδοκίες και προκαλεί έντονη ανησυχία για μεγάλη περιβαλλοντική επιβάρυνση.


  Μια βόλτα στη βιομηχανική ζώνη επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό «αστική έρημος» που χρησιμοποιούν πολλοί κάτοικοι. Τα κουφάρια των παλιών εργοστασίων, τα εγκαταλειμμένα μηχανήματα και οι τσιμεντένιοι όγκοι δημιουργούν βαριά ατμόσφαιρα που δεν μετριάζεται από τη θέα στον Σαρωνικό. Ολοι, όμως, αναγνωρίζουν ότι αυτή είναι η ιστορία του τόπου τους.
«Η παλιά εγκατάσταση της BP αγοράστηκε από την εταιρεία Oil One του Δημήτρη Μελισσανίδη. Με φωτογραφικές διατάξεις, οι οποίες εφαρμόστηκαν με μεγάλη ταχύτητα, άλλαξαν οι περιβαλλοντικοί όροι και του δόθηκε η δυνατότητα να δημιουργήσει βιομηχανία επεξεργασίας και αποθήκευσης πετρελαιοειδών. Αυτή η βιομηχανία θα είναι καταστροφική για το ήδη επιβαρημένο περιβάλλον της περιοχής. Οι άνθρωποι που ζούσαν εδώ τις προηγούμενες δεκαετίες πέθαιναν λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν. Αλλά δεν πέθαιναν πεινασμένοι γιατί υπήρχαν δουλειές. Δεν προκύπτει από κάπου ότι ο κ. Μελισσανίδης θα βοηθήσει την περιοχή μας και σίγουρα σε αυτή την υπόθεση δεν υπάρχει ούτε ψήγμα δικαιοσύνης» λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Κερατσινίου - Δραπετσώνας Χρήστος Βρεττάκος.

Ο νέος δήμαρχος Κερατσινίου - Δραπετσώνας, Χρ. Βρεττάκος, καταγγέλλει ότι η ανατροπή των περιβαλλοντικών όρων επιτρέπει στη μονάδα πετρελαιοειδών να συνεχίσει να ρυπαίνει την περιοχή.

Για τον κ. Βρεττάκο, η σωστή επιλογή δεν είναι ούτε η πίστα της Formula 1 ούτε οι ουρανοξύστες που θα κατασκευάζονταν αν προχωρούσε το ναυτιλιακό κέντρο. Προτιμά, όπως και πολλοί άλλοι, ένα μητροπολιτικό πάρκο με αξιοποίηση των βιομηχανικών κτισμάτων που αναδεικνύουν την ιστορία του τόπου και ήπιες χρήσεις για να χρηματοδοτείται η συντήρηση του. «Σε άλλες εποχές θα έλεγα να φυτέψουμε παντού δέντρα. Θα μου άρεσε, αλλά ξέρω ότι δεν γίνεται. Θέλουμε όμως να μπορεί ο κόσμος να κατεβαίνει στη θάλασσα και να αξιοποιήσουμε τα κτίρια που είναι εγκληματικό να παραμένουν κουφάρια. 
Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να δημιουργηθεί ένα βιομηχανικό μουσείο. Φυσικά θα πρέπει να εξετάσουμε και τις επιλογές που υπάρχουν για να είναι οικονομικά βιώσιμο», σημειώνει.

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΕΙΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ... 
Η αξιοποίηση «σκοντάφτει» στην πολυϊδιοκτησία

Ο αρχιτέκτονας Γιώργος Ανδρεαδάκης τονίζει ότι το Γκάζι είναι ένα καλό παράδειγμα για το πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί η περιοχή. «Το παραλιακό μέτωπο είναι σημαντικό μέρος της βιομηχανικής εξέλιξης της πόλης. Τα κτίριά του πρέπει να διατηρηθούν ως χώροι μνήμης αλλά με σύγχρονες χρήσεις, όπως μουσεία κ.λπ. Οι καμινάδες είναι η ιστορία της πόλης μας και δεν μπορεί κανείς να τη σβήσει με μια γόμα...».

Εκτός από τις αναρίθμητες διαβεβαιώσεις που έχουν λάβει κατά καιρούς από επίσημα χείλη, οι φορείς και οι κάτοικοι της περιοχής επικαλούνται και παλαιότερη εισήγηση του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδιασμού και Περιβάλλοντος Αθήνας που αφορούσε την τροποποίηση του πολεοδομικού σχεδίου του Κερατσινίου.

Τα παλιά βιομηχανικά κτίσματα πρέπει, σύμφωνα με τις προτάσεις των τοπικών φορέων, να μετατραπούν σε μουσεία και άλλους χώρους πολιτισμού, σύμφωνα με το πρότυπο που υιοθετήθηκε στο Γκάζι

Στην πρόταση του Ρυθμιστικού, η οποία διατυπώθηκε το 2010, αναφέρεται ότι η έκταση των 640 στρεμμάτων είχε ενταχθεί από το 1999 στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα TERRA ώστε να γίνει η ανάπλασή της.

«Είναι ζωτικής σημασίας πρόγραμμα τόσο για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής του δυτικού λεκανοπεδίου, με την ανάπτυξη υπερτοπικών δραστηριοτήτων και την εξασφάλιση υψηλής ποιότητας περιβάλλοντος καθώς και διεξόδου αναψυχής προς το θαλάσσιο μέτωπο όσο και για την ενίσχυση της αναπτυξιακής πορείας της μητροπολιτικής Αθήνας» τονίζεται χαρακτηριστικά.


Στροφή 180 μοιρών.

Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο κ. Ανδρεαδάκης, ο Οργανισμός έκανε πρόσφατα στροφή 180 μοιρών και στο σχέδιο νόμου για το ρυθμιστικό της Αθήνας που αναμένεται να ψηφιστεί γίνεται σαφής αναφορά για χρήσεις «μη οχλούσας βιομηχανίας και βιοτεχνίας». Οι «φωτογραφικές» και «σκανδαλώδεις», όπως τις χαρακτηρίζει ο κ. Βρεττάκος, ρυθμίσεις δεν είναι το μοναδικό εμπόδιο, αφού για να γίνει οποιαδήποτε αξιοποίηση των 640 στρεμμάτων πρέπει να αντιμετωπιστεί και το πρόβλημα της πολυϊδιοκτησίας. Η έκταση που ανήκε κάποτε στη Βιομηχανία Λιπασμάτων έχει περάσει στην Εθνική Τράπεζα, ενώ αυτή της ΑΓΕΤ Ηρακλής στην Lafarge. «Μερίδια» κατέχουν επίσης ο ΟΛΠ και η ΕΥΔΑΠ. «Χρειάζεται πολιτική βούληση για να λυθεί αυτό το πρόβλημα. Αν δεν επιτραπεί η βιομηχανική χρήση, ο κ. Μελισσανίδης και οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες δεν θα είχαν συμφέρον να κρατήσουν τις εγκαταστάσεις» λέει ο νέος δήμαρχος.

Οι κάτοικοι της περιοχής δεν σκοπεύουν να μείνουν απαθείς παρατηρητές της νέας υποβάθμισης του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας και σχεδιάζουν να αντιδράσουν δυναμικά. Μια πρώτη συμβολική κίνηση θα είναι η τελετή ορκωμοσίας της νέας δημοτικής αρχής.

Γιώργος Γαβρίλης (Αντιπεριφερειάρχης Πειραιά)
Δεν θα γίνει αποδεκτό από εμάς το έγκλημα

Τα τελευταία χρόνια είδαν το φως της δημοσιότητας διάφορες μακέτες για την ανάπλαση της βιομηχανικής ζώνης Δραπετσώνας - Κερατσινίου. Ενα όραμα που, τελικά, μένει στη... μακέτα.

Με δήλωσή του στο «Εθνος της Κυριακής», ο Γιώργος Γαβρίλης, νέος αντιπεριφερειάρχης Πειραιά, σημειώνει ότι «τα 640 στρέμματα της λιμενοβιομηχανικής Δραπετσώνας- Κερατσινίου είναι το 'μικρό Ελληνικό' της περιοχής του Πειραιά. Για περισσότερα από 10 χρόνια οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής διεκδικούν μια ανάπλαση, με πολύ πράσινο και χώρους αναψυχής, προς όφελος των πόλεων, ώστε να αποκτήσουν, επιτέλους, πρόσβαση στη θάλασσα. 
Δυστυχώς, όμως, αντί για ανάπλαση φιλική προς το περιβάλλον, η κυβέρνηση επέτρεψε με σκανδαλώδεις διαδικασίες την αλλαγή χρήσης για τη μετατροπή του χώρου σε μια χαβούζα παραλαβής αποβλήτων πλοίων, ακόμα και εξαιρετικά επικίνδυνων, δίπλα στα οποία μόνο ανάλογες ρυπογόνες δραστηριότητες μπορεί να αναπτυχθούν. 
Αποτέλεσμα είναι να καταδικάζεται σε ολοκληρωτική υποβάθμιση η περιοχή του Πειραιά. Είναι αποκαλυπτικό του μέλλοντος που επιφυλάσσουν για την περιοχή εάν υλοποιηθούν αυτά τα σχέδια ότι στον χώρο θα υπάρχουν 4 δεξαμενές καυσίμων χωρητικότητας 20.695 κυβικών μέτρων, θα γίνεται παραγωγή ορυκτελαίων και επεξεργασία αποβλήτων, όπως λάσπες γεωτρήσεων, απόβλητα πλοίων, ακόμα και λάσπες με επικίνδυνες ουσίες. Αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από τη νέα περιφερειακή αυτοδιοίκηση και μαζί με τους δήμους της περιοχής θα αγωνιστούμε για να αποτρέψουμε αυτό το έγκλημα. 
Εκτός, όμως, από το "μικρό Ελληνικό", προτεραιότητά μας είναι να παραμείνει το λιμάνι του Πειραιά στο Δημόσιο, με όλες τις δραστηριότητές του, ώστε να γίνει ατμομηχανή ανάπτυξης. Τέλος, στην περιοχή μας, όπου η ανεργία ξεπερνάει κατά πολύ τον πανελλαδικό μέσο όρο, δεν μπορεί παρά να αποτελεί προτεραιότητα η ενίσχυση των κοινωνικών δομών για τη στήριξη των οικονομικά ασθενέστερων».

ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΧΑΡΗΣ ΓΚΙΚΑΣ πηγή

Δήμαρχοι και περιφερειάρχες έντιμοι και χρηστοί διαχειριστές ή χρήσιμοι λαϊκοί αγωνιστές;


Του Γιώργου Χαρίση
Μπορεί όντως στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές να μην εκφράστηκε μια κοινωνική δυναμική ανατροπής, που θα οδηγούσε τα ψηφοδέλτια, που υποστήριξαν οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ, στην ανάδειξη στη διοίκηση περισσότερων περιφερειών και δήμων, όμως το γεγονός ότι επικράτησαν στις περιφέρειες Αττικής και Ιωνίων Νήσων και σε αρκετούς δήμους της Αττικής και της περιφέρειας, μπορεί να ανοίξουν το δρόμο στη συγκρότηση ενός αυτοδιοικητικού – κοινωνικού μετώπου, που με όρους εξουσίας θα αντιπαρατεθούν απέναντι στη μνημονιακή πολιτική και τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Το σίγουρο είναι ότι το θεσμικό πλαίσιο που διέπει την τοπική αυτοδιοίκηση και η σημερινή μνημονιακή ασφυξία, στην οποία καλούνται να ασκήσουν την πολιτική τους οι νέοι αριστεροί δήμαρχοι και περιφερειάρχες, δεν τους δίνουν μεγάλα περιθώρια για να εφαρμόσουν μια εναλλακτική κοινωνική πολιτική, που να αντιστοιχεί σ’ ένα διαφορετικό μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης που οραματίζεται η Αριστερά.
Κινδυνεύουν λοιπόν να εγκλωβιστούν σε μια καθημερινή διαχείριση, να «πνιγούν» στη γραφειοκρατική χαρτούρα, που δεν θα τους διαχωρίζει από τους άλλους συναδέλφους τους και που θα δικαιολογούν την αδυναμία αντιμετώπισης των προβλημάτων, επιρρίπτοντας απλώς την ευθύνη στην κεντρική εξουσία και όχι και στην απουσία εναλλακτικού σχεδίου.
Στο τέλος θα μένει ως μοναδικό στοιχείο σύγκρισης η ανιδιοτέλειά τους και η προσπάθεια για χρηστή και διαφανή διαχείριση των υποθέσεων της τοπικής εξουσίας, στοιχείο όμως που ούτε μοναδικό προνόμιο των ανθρώπων της Αριστεράς είναι, ούτε πολύ περισσότερο συνιστά διαφορετική πολιτική, αντίθετα θα έλεγα επειδή θα παίζουν και εκτός έδρας, δεν θα είναι και οι καλύτεροι διαχειριστές.
Αν λοιπόν οι αριστερές τοπικές εξουσίες, κινηθούν στο πλαίσιο της νομιμότητας, όσον αφορά την άσκηση της πολιτικής και κινηματικά στην έκφραση μιας απλής κλασσικής διαμαρτυρίας και καταγγελίας απέναντι στην κυβερνητική εξουσία, τότε είναι σίγουρο ότι θα διαψεύσουν τις ελπίδες των πολιτών, που τους ψήφισαν και θα απογοητεύσουν τους οπαδούς, που επιθυμούν πιο ριζοσπαστικές ανατροπές και συγκρούσεις και περίμεναν απ’ τις αριστερές τοπικές διοικήσεις να αποτελέσουν τον πολιορκητικό κριό απέναντι στην κυβέρνηση του μνημονίου.
Σήμερα που η κοινωνία χειμάζει στη μνημονιακή βαρβαρότητα, που καλούνται πολλές φορές οι εργαζόμενοι και οι πολίτες σε ανυπακοή απέναντι σε προδήλως άδικα και ταξικά και αντισυνταγματικά ακόμη μέτρα, ο δρόμος που πρέπει να βαδίσουν οι αριστερές τοπικές αρχές είναι η συγκρότηση ενός ευρύτερου μετώπου ανυπακοής και σύγκρουσης με τις μνημονιακές πολιτικές και την κεντρική εξουσία, που θα συμπεριλαμβάνουν την άρνηση εφαρμογής του αντεργατικού και αντικοινωνικού θεσμικού πλαισίου.
Αυτή η προσπάθεια αν γίνει σχεδιασμένα, με όρους μαζικούς, που είναι ρεαλιστικό να ξεπερνά ακόμη και τον αριθμό των δημάρχων και περιφερειαρχών της Αριστεράς, που θα στηρίζεται στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα των ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού και στους δημότες τους, τότε μπορεί να δημιουργήσει μια κρίσιμη δύναμη, που θα κάνει αδύνατη την άσκηση των κατασταλτικών μέτρων σε βάρος τους.
Αν η Αριστερά λοιπόν δεν θέλει απλά να κυβερνήσει, που ούτε αυτό θα κάνει αν δεν συμβιβαστεί, αλλά να αλλάξει τα πράγματα και να φέρει τα πάνω κάτω και τους εργαζόμενους στο προσκήνιο, τότε πρέπει στις σημερινές έκτακτες συνθήκες, που τμήματα της κοινωνίας μας βιώνουν την ανθρωπιστική κρίση, που καταργείται το εργατικό δίκαιο και μεταμορφώνεται η εργασία σε ζούγκλα και που η χώρα μας και ο δημόσιος πλούτος εκποιείται στους δανειστές, να χρησιμοποιήσει όλους τους μοχλούς εξουσίας και κυρίως να στηριχθεί στο λαϊκό παράγοντα, για να ασκήσει μια άλλη εργατική-λαϊκή εξουσία από τα κάτω, που θα αποτελέσουν παράλληλα και τα φύτρα μιας άλλης μορφής κοινωνικής οργάνωσης.
Αυτό σημαίνει πρώτον ότι θα αρνηθούν τις απολύσεις, την ψευτοαξιολόγηση, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τις «Κοινωνικές» Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚΟΙΝΣΕΠ), θα εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης των κοινωνικών συνεπειών του μνημονίου έτσι ώστε να μην υπάρχει πολίτης στην επικράτειά τους, που να στερείται ρεύματος και νερού, να μην έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας, να μην έχει φαγητό και στέγη ή να κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του και δεύτερον ότι θα τεθούν απέναντι στην πολιτική εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και της ιδιωτικοποίησης-εμπορευματοποίησης των βασικών κοινωνικών αγαθών, αποτρέποντας το ξεπούλημά τους.
Για να γίνουν όμως αυτά δεν θα πρέπει να αφαιθεί ο κάθε δήμαρχος και περιφερειάρχης να αντιμετωπίσει από μόνος του τα προβλήματα, αλλά να ενταχθούν σε ένα συνολικό σχέδιο της Αριστεράς, που θα πάρει παλλαϊκές και πανευρωπαϊκές διαστάσεις και έτσι από πειραματόζωο ο ελληνικός λαός να μετατραπεί σε αρχιτέκτονας νέων ριζοσπαστικών δρόμων με σοσιαλιστικό ορίζοντα.
 http://ergasianet.gr

Όχι στο ξεπούλημα της ΔΕΗ. Όλοι στο παναττικό συλλαλητήριο της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ την Πέμπτη 3 Ιούλη 2014

Η Κίνηση Πολιτών Νίκαιας Ρέντη "κόντρα στο ρεύμα" καλεί όλους τους Πολίτες  να συμμετέχουν μαζικά στο Παν αττικό συλλαλητήριο, που διοργανώνει η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, την Πέμπτη 3 Ιουλίου, στις 19:00, έξω από τα κεντρικά γραφεία της ΔΕΗ στην οδό Χαλκοκονδύλη 30.
Η διάλυση και το ξεπούλημα της ΔΕΗ, αποτελεί έγκλημα διαρκείας, αφού παραδίδει το στρατηγικό κλάδο της ηλεκτρικής ενέργειας σε ιδιώτες, εκποιεί μισοτιμής το δημόσιο πλούτο στα διεθνές κεφάλαιο και καταδικάζει μια μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού να στερείται ενός βασικού κοινωνικού αγαθού, του ηλεκτρικού ρεύματος!
«Η Ενέργεια είναι  δημόσιο αγαθό», όπως είναι το  νερό και ο υπόγειος πλούτος, γι αυτό  και η πολιτεία, έχει υποχρέωση να είναι προσιτό σε όλο το λαό.



Η επιλογή ιδιωτικοποίησης ΑΔΜΗΕ και τώρα της διάλυσης της ΔΕΗ, εντάσσεται  στην στρατηγική διάλυσης και παράδοσης συνολικά  της ΔΕΗ σε συγκεκριμένα  συμφέροντα (Μυτιληναίος, Λάτσης, Κοπελούζος, Βαρδινογιάννης, Περιστέρης), τα οποία την τελευταία δεκαετία έχουν διεισδύσει και κερδοσκοπούν στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, στο πλαίσιο της απελευθέρωσης της αγοράς.
Η κυβέρνηση μετά την ψήφιση του νόμου για την εκποίηση του ΑΔΜΗΕ, προχωρά με κατεπείγουσα διαδικασία (διαβούλευση μόνο 5 ημερών) στην εκποίηση του 30% του παραγωγικού δυναμικού και των πελατών της ΔΕΗ. 
Είναι ξεκάθαρο πως με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο,  χαρίζεται, στους ιδιώτες , δημόσια περιουσία ανυπολόγιστης αξίας.  Οι πιο σύγχρονες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, υδροηλεκτρικά, ορυχεία, δικαιώματα στους λιγνίτες αλλά και την διαχείριση των υδάτων!!!.

Συνολικά παραδίδονται μονάδες συνολικής ισχύος 2.768 μεγαβάτ {2318 εν λειτουργία συν την άδεια παραγωγής για τη μονάδα Φλώρινας (Μελίτης) 2 }.


Με άλλα λόγια: Έτοιμη περιουσία, έτοιμη δουλειά, σίγουρη κερδοφορία.


Αυτό το νομοθέτημα προβάλλεται σαν μεταρρύθμιση αλλά ουσιαστικά πρόκειται για απορύθμιση

Με το νομοσχέδιο αυτό ολοκληρώνεται το ξεπούλημα της ΔΕΗ, ολοκληρώνεται ένα έγκλημα σε βάρος της κοινωνίας και της ανάπτυξης.

Η κυβέρνηση, με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της τελευταίας περιόδου  ξεπληρώνει  «ομόλογα» για τα οποία έχει δεσμεύσεις σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο για την «Μικρή ΔΕΗ» δίνει την  χαριστική βολή σε κάθε δημόσια παρουσία σήμερα, ειδικά στον νευραλγικό κλάδο της ενέργειας. προκειμένου να αλώσουν οι ιδιώτες πλήρως τον στρατηγικό αυτό τομέα.

Η ΔΕΗ δημιουργήθηκε με τον ιδρώτα και το αίμα των εργαζομένων της και του Ελληνικού λαού και δεν θα επιτρέψουμε να την ξεπουλήσουν.