«Είμαστε όλοι εν δυνάμει ανάπηροι


της Ελένης Παπαδοπούλου
Είμαι και εγώ μητέρα μιας κόρης με αναπηρία, σε διαφορές μορφές (επιληπτικές κρίσεις, νοητική υστέρηση, παραπληγία, αυτιστικά στοιχειά, εγκεφαλική παράλυση).
Πολλή δύσκολη κατάσταση αλλά εδώ και 34 χρόνια το παλεύουμε με όποιες δυνάμεις έχουμε και σε προσωπικό, αλλά και συλλογικό επίπεδο. Έχω άλλες δυο κόρες χωρίς κανένα πρόβλημα.
Ως μητέρα τριών παιδιών δεν θεωρώ ότι είμαι άλλη μαμά για την Άννα και άλλη για τις άλλες δυο, παλεύω και διεκδικώ τα ίδια και για τις τρεις.
Όπως να έχουν μόρφωση, υγεία, μια καλύτερη ζωή. Τη ζωή που τους αξίζει όπως και κάθε παιδί. Θέλω να ζήσουν να έχουν δικαίωμα στη μόρφωση, στην εργασία, στον έρωτα.
Δεν είμαι άλλη δίνω τον ίδιο καθημερινό αγώνα όπως όλες οι μαμάδες του κόσμου για τα παιδία τους.
Τα παιδία μας δεν είναι αυτά τα παιδία τα ανάπηρα που τα δείχνουν με το δάχτυλο φτύνουν τον κόρφο τους που δεν είναι το δικό τους παιδί ή αδιαφορούν σαν να μην υπάρχουν. Είναι παιδιά όπως όλα τα παιδιά του κόσμου και έχουν δικαίωμα να σπουδάσουν, να εργαστούν, να τα αποδεχτούν.
Όλοι άλλωστε δεν θέλουμε να μας αποδέχονται;
Στο χέρι μας είναι όταν μας χτυπάει η εξουσία την πλάτη και μας τάζει χάντρες και καθρεφτάκια για να μας χρησιμοποιήσει για ατραξιόν στα ψηφοδέλτια της ή να αποσπάσει την ψήφο μας να της γυρίσουμε την πλάτη και να βρούμε αυτούς που ήταν δίπλα μας και χθες και σήμερα και θα είναι και αύριο.
Έχουμε δώσει τεράστιο αγώνα για να έχει η Νίκαια το δικό της Ειδικό Σχολείο (δεν έχουμε άλλη συζήτηση πέρα από αυτή) να έχουν πρόσβαση, τα σχολεία, οι δημοσιές υπηρεσίες, οι δρόμοι και οι πλατείες μας.
Δεν έχουμε καταφέρει σχεδόν τίποτα και ξέρετε γιατί;
Γιατί όλες οι δημοτικές αρχές αλλά και η κεντρική εξουσία αδιαφορεί, θεωρούν ότι η αναπηρία δεν αφόρα πολλούς, δεν αφόρα το μπούγιο.
Κάνουν διάφορα έργα βιτρίνας που ο όχλος θα τα δει και θα νομίσει ότι πέτυχαν το δέκα το καλό στη διοίκηση του δήμου και θα τσιμπήσουν ψήφους.
Θεωρούν ότι η αναπηρία δεν είναι κοντά τους δεν είναι πάνω τους.
Που να ήξεραν όμως ότι όλοι «είμαστε εν δυνάμει ανάπηροι».
Δεν είναι όλοι ίδιοι υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις που παλεύουν για τα δικαίωμα όλων των δημοτών, υγιών και ανάπηρων.
Εμείς στη Νίκαια έχουμε, μπορεί να μας θεωρούν πολλές φορές γραφικούς, αλλά εμείς επιμένουμε να τα αλλάξουμε αυτό.
Δεν περιμένουμε να ωριμάσει η κοινωνία από μόνη της αλλά όπου βρεθούμε και σταθούμε λέμε για τα προβλήματα που έχουν οι ανάπηροι και απαιτούμε για τα δικαιώματα τους.
Η κοινωνία δεν θέλει να ωριμάσει γιατί δεν την ενδιαφέρει, αλλά όταν το πάθει πέφτει απότομα από το δέντρο και ζητάει βοήθεια.
Ας το ψάξουμε λίγο πριν πάμε στην κάλπη και την άλλη μέρα αυτοί που μας θυμήθηκαν ξαφνικά μας γυρίσουν την πλάτη.


Κώστας Παπαδόπουλος υποψήφιος Δήμαρχος Νίκαιας-Ρέντη με την Κίνηση Πολιτών “Κόντρα στο Ρεύμα”

Κώστας Παπαδόπουλος Βιογραφικό.

Γεννήθηκε στη Νίκαια το 1959 όπου διαμένει ανελλιπώς μέχρι και σήμερα. Είναι παντρεμένος με την Ελένη Μπουλασουχίτη, η οποία έχει διατελέσει Πρόεδρος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων & Κηδεμόνων Νίκαιας και είναι ενεργό μέλος του αναπηρικού γονεϊκού  Κινήματος, μαζί έχουν τρείς κόρες.
Οι Πόντιοι παππούδες του συνέβαλαν ώστε ο Προσφυγικός συνοικισμός της Νέας Κοκκινιάς να μετεξελιχθεί στην πόλη της Νίκαιας. Ο προπάππους του πρεσβύτερος Βασίλης Καθρεπτίδης υπήρξε συνιδρυτής της εκκλησίας του Αϊ-Γιώργη. Ο παππούς του Σαράντης Παπαδόπουλος διετέλεσε επί  21 χρόνια δάσκαλος και διευθυντής του 6ου Δημοτικού Σχολείου.
Ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά στο χώρο του δέρματος-υποδήματος. Διατηρώντας επί 25 χρόνια μια μικρομεσαία επιχείρηση στη πόλη, αντιμέτωπος κι αυτός σήμερα με την μεγάλη κρίση του χώρου, γνωρίζει από πρώτο χέρι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Μικροβιοτέχνες.
Ο Κώστας Παπαδόπουλος εντάχθηκε σε νεαρή ηλικία στο αριστερό προοδευτικό μαζικό κίνημα και πήρε μέρος σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες της μεταπολίτευσης. Στα εφηβικά του χρόνια εντάχτηκε στην αριστερά μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ, αργότερα και μέλος του ΚΚΕ μέχρι το 2006 οπότε και αποχώρησε από αυτό.
Απο την ίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε ενεργό μέλος του και υποψήφιος στις εκλογές του 2012 αποχώρησε το 2015 μετά την μνημονιακή στροφή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ  ΑΝΕΛ επιμένοντας στην κινηματική δράση και στις αδιαπραγμάτευτες θέσεις που με αυτές τον εμπιστευτηκαν οι συμπολίτες του 
Παραμένει  αγωνιστής του ευρύτερου χώρου της Ριζοσπαστικής Αριστεράς συνδυάζοντας την καθημερινή ενεργητική πάλη σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο με την αγωνιστική του παρουσία στο γονεϊκό κίνημα και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Παράλληλα θα έχει συμμετοχή σε όλα τα κινήματα πριν την περίοδο της κρίσης, αλλά και στα μεγάλα κινήματα ενάντια στα Μνημόνια και τις πολιτικές τους.
Έχει σημαντικότατη αυτοδιοικητική εμπειρία. Από το 2002 εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος μέχρι σήμερα. Δημοτικός Σύμβουλος Νίκαιας που σε όλες τις θητείες του ήταν πάντα ενεργός σε όλα τα ζητήματα της πόλης αλλά με παρουσία και συμμετοχή και στα μεγάλα ζητήματα της ευρύτερης περιοχής (επιτροπή για την διάσωση του όρους Αιγάλεω, αγώνας για ελεύθερες παραλίες στο Ελληνικό, Λιπάσματα Δραπετσώνας). Από το 2009 που ιδρύθηκε η Κίνηση Πολιτών «Κόντρα στο Ρεύμα» είναι επικεφαλής της. Στις δημοτικές εκλογές του 2010 και του 2014 ήταν υποψήφιος δήμαρχος Νίκαιας-Ρέντη.
Ιδιαίτερα σημαντική όμως ήταν η συμμετοχή του στο κίνημα των Γονέων με ώθηση την ιδιαίτερη αγάπη που έχει για τα παιδιά. Δραστηριοποιήθηκε με το κίνημα των Γονέων από το 1997, 10 χρόνια πρόεδρος στο 10ο δημοτικό σχολείο Νίκαιας, τρία χρόνια πρόεδρος του 4ου λυκείου Νίκαιας και πρόεδρος στο 6ο γυμνάσιο Νίκαιας. Είναι από αυτούς που το 2002 επανίδρυσαν την ΑΣΓΜΕ ( Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Ελλάδος) και στο πρώτο διοικητικό συμβούλιο της ήταν ειδικός γραμματέας. Ήταν εκλεγμένος για 8 χρόνια στην Ένωση Γονέων Νίκαιας και 6 χρόνια ήταν πρόεδρος της. Πάλεψε σκληρά για την κατάσταση στα σχολεία της πόλης μας πάντα δίπλα στους γονείς αλλά και στους μαθητές σε κάθε τους κινητοποίηση. Η ανέγερση του 19ου Δημοτικού Σχολείου στη Νεάπολη ήταν ένας από τους μεγάλους αγώνες που έδωσε μαζί με τους γονείς και πίστεψε στην επιτυχημένη του κατάληξη όταν πολλές φορές η υπόθεση αυτή είχε φτάσει σε αδιέξοδο.
Άνθρωπος με αγωνιστική στάση συνολικότερα, που δεν παραιτείται εύκολα μπροστά στα προβλήματα της ζωής, ασχολήθηκε έντονα με το γονεϊκό αναπηρικό κίνημα και προσπαθεί να συμβάλει για να βγουν από το περιθώριο τα ανάπηρα άτομα, για να έχουν ίσα δικαιώματα στη ζωή. Στα πλαίσια αυτά δίνει μεγάλη μάχη για την αποϊδρυματοποίηση και την δημιουργία αυτόνομων μονάδων υποστηριζόμενης διαβίωσης, για την αξιοπρεπή διαβίωση όσων  ζουν ακόμα στα ιδρύματα μέχρι να κλείσουν.
Τα τελευταία χρόνια με δική του πρωτοβουλία έχει ξεκινήσει ένας μεγάλος αγώνας για την ίδρυση και λειτουργία δημόσιων δομών  Ειδικής Αγωγής στον περιοχή.
Έχει διατελέσει και μέλος του Δ.Σ. του ερασιτέχνη Α.Ο. Ιωνικού Νίκαιας τη διετία 2008-2009.
Μέσα από την δράση της κίνησης Πρωτοστάτησε ώστε να σταματήσει η εγκληματική δράση των ναζιστικών συμμοριών στην Νίκαια και εξαιτίας της αταλάντευτης στάσης του στοχοποιήθηκε από τους φασίστες.
Γι αυτή του την δράση καλέστηκε μάρτυρας από τις ανακρίτριες και κατέθεσε στη δίκη της Χ.Α.
Ενεργό μέλος του κινήματος ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις  τόσο στην Νίκαια όσο και κεντρικά δίνει αυτό τον καιρό μάχη για να μην περάσουν οι λαϊκές περιουσίες των Συμπολιτών μας στις τράπεζες και στα κοράκια.
Στις δημοτικές Εκλογές του Μαΐου του 2019 θα εκπροσωπήσει την Κίνηση Πολιτών Νίκαιας-Ρέντη «Κόντρα στο Ρεύμα» ως επικεφαλής της και θα είναι μαζί της υποψήφιος Δήμαρχος Νίκαιας-Ρέντη.

Ένα απαραίτητο σχόλιο μας για το κεντρικό προεκλογικό σύνθημα της Δημοτικής Αρχής.

Μπαίνοντας πλέον για τα καλά στην προεκλογική περίοδο των Δημοτικών Εκλογών της 26ης Μαΐου όλες οι παρατάξεις ξεκινούν την πολιτική τους καμπάνια. Δε μας αρέσει να σχολιάζουμε τις επικοινωνιακές επιλογές των άλλων παρατάξεων, αλλά το κεντρικό πολιτικό σύνθημα της Δημοτικής Αρχής για τις εκλογές είναι πολύ σοβαρό για να μη συζητηθεί δημόσια. Η Δημοτική Αρχή Ιωακειμίδη και η δημοτική της παράταξη «Κίνηση Πολιτών Νίκαιας-Αγ.Ι.Ρέντη» επέλεξε να πολιτευτεί με κεντρικό σύνθημα: «Αντέξαμε στα δύσκολα, Ενώσαμε την πόλη, Συνεχίζουμε μαζί». Οφείλουμε λοιπόν κι εμείς από τη μεριά μας σαν Κίνηση Πολιτών Νίκαιας-Ρέντη «Κόντρα στο Ρεύμα» να μιλήσουμε συγκεκριμένα, αλλά και εντελώς ειλικρινά, και για τα τρία αυτά συνθήματα, έτσι ώστε όλοι οι δημότες του δήμου να κατανοήσουν τι κρύβουν τα μεγάλα και πολιτικά συνθήματα στην πραγματικότητα. Ας μιλήσουμε επί της ουσίας λοιπόν.
«Ενώσαμε την πόλη…» Η δημιουργία του ενιαίου Δήμου Νίκαιας Ρέντη μετράει πλέον σχεδόν μια δεκαετία. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια αυτά που όντως έγιναν είναι να φύγουν όλες οι βασικές δημόσιες υπηρεσίες της Νίκαιας από την πόλη. Μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια το κέντρο της πόλης πραγματικά εξαφανίστηκε, ουσιαστική σύνδεση μεταξύ Νίκαιας και Ρέντη ουδέποτε υπήρξε, ενώ αν δει κανείς τα έργα που έκανε σε αυτές τις δυο θητείες η δημοτική αρχή Ιωακειμίδη θα νομίσει κανείς πως πληθυσμιακά ο Ρέντης είναι μια πόλη λίγο μικρότερη από τη Νίκαια. Θα το πούμε ειλικρινά, στη Νίκαια παρ’ ότι οι ανάγκες μεγάλωσαν με τα χρόνια, τόσο οι υπηρεσίες όσο και τα έργα και οι άνθρωποι για να στελεχωθούν όλες οι ανάγκες έλειψαν. Άρα μπορούμε να πούμε με ευκολία πως ούτε η ένωση του Δήμου, αλλά ούτε καν η ένωση των γειτονιών της Νίκαιας έχει προσπαθηθεί ή υπάρχει κάποιο σχέδιο για να γίνει.
Τώρα αν η Δημοτική αρχή θέλει να μιλήσει για κάτι άλλο με το σύνθημα αυτό είναι άλλο ζήτημα. Στις επερχόμενες εκλογές τη Δημοτική Αρχή τη στηρίζουν όλα τα κόμματα του πολιτικού φάσματος (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ). Είναι πραγματικά απορίας άξιο πως είναι εφικτό όλα αυτά τα κόμματα που όπως δείχνει η εμπειρία σε δεκάδες δήμους της χώρας κάνουν παντού ξεχωριστές κινήσεις, οι οποίες μάλιστα ασκούν σκληρή πολεμική μεταξύ τους, εδώ να τα βρίσκουν. Η απάντηση εδώ είναι πολύ απλή. Κανένα από αυτά τα 3 κόμματα μόνο του δε θα μπορούσε να πάρει το Δήμο. Άρα το πρώτο που ενώνει αυτήν την ομολογουμένως περίεργη συγκόλληση είναι το να βρεθούν στη νομή της εξουσίας. Απλά εδώ αυτό γίνεται σε επίπεδο Δημοτικής Αρχής και σίγουρα στις πλάτες των δημοτών. Ο δεύτερος λόγος εδώ είναι λίγο πιο ιδιαίτερος. Είναι η ανάγκη να προαχθεί η πολιτική καριέρα του κυρίου Ιωακειμίδη. Για να καταφέρεις μια δημαρχιακή θητεία ακόμα, για να καταφέρεις για να έχεις μεγαλύτερες πολιτικές βλέψεις, όπως θα μπορούσε να είναι η προεδρία της ΚΕΔΕ (Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας), πρέπει να στοιχίσεις όλο το πολιτικό φάσμα πίσω σου σε μια πολιτικά επικίνδυνη συμπόρευση. Ας πούμε όμως την ουσία. Αυτό που ενώνει όλες αυτές τις πολιτικές δυνάμεις και κόμματα να υποστηρίζουν Ιωακειμίδη (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) είναι η πολιτική των Μνημονίων. Είναι ακριβώς αυτές οι πολιτικές που διέλυσαν την Τοπική Αυτοδιοίκηση και ταυτόχρονα επέβαλαν την ολοένα και πιο βίαιη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού. Αυτό είναι το σημείο που ενώνει τη δημοτική κίνηση Ιωακειμίδη δυστυχώς.
«Αντέξαμε στα δύσκολα…» Εδώ κρύβεται με εξαιρετική μαεστρία μια εκπληκτική τακτική. Ας βγάλουμε την προεκλογική περίοδο πουλώντας ελπίδα και μετά ποιός και ποιά θα τα θυμάται αυτά, εμείς θα μιλάμε και θα περιγράφουμε έναν παράδεισο που έρχεται. Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη. Η κυβέρνηση (αυτή που στηρίζει και στηρίζεται τη Δημοτική Αρχή Ιωακειμίδη) είναι αυτή που ήδη εξήγγειλε ακόμα πιο πετσοκομμένους οικονομικούς πόρους για την Τοπική Αυτοδιοίκηση για την επόμενη τετραετία. Παράλληλα η κυβέρνηση ετοιμάζεται τον Ιούνιο να βάλει χέρι στα αποθεματικά των Δήμων με αποτέλεσμα ακόμα μεγαλύτερη οικονομική ασφυξία για τους Δήμους. Ταυτόχρονα οι κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις για την Τοπική Αυτοδιοίκηση (Καλλικράτης και Κλεισθένης) έχουν φτιάξει ήδη έναν πραγματικό Αρμαγεδδώνα για τους Δήμους και τα λαϊκά στρώματα.  Μαζί τους και οι κεντρικές πολιτικές επιλογές των υποστηρικτών του κυρίου Ιωακειμίδη- Μνημόνια, Φορολεηλασία, Ανεργία, Λιτότητα, Πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, Χαράτσια, Πλειστηριασμοί-  μάλλον δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για ελπίδα και αισιοδοξία. Αλλά αυτή είναι η πικρή αλήθεια που προσπαθούν να κρύψουν με ευφάνταστα και λαμπερά συνθήματα.
«Συνεχίζουμε μαζί» Απέναντι σε αυτή τη συμμαχία προθύμων που περιστοιχίζει τη δημοτική αρχή Ιωακειμίδη εμείς απαντάμε ειλικρινά. Δέκα χρόνια τώρα όλες αυτές οι πολιτικές πήγαν πίσω την πόλη και τους δημότες. Αυτή η εικόνα οφείλει να αλλάξει και όχι να συνεχιστεί. Όλες αυτές οι πολιτικές τόσο οι τοπικές όσο και οι κεντρικές έχουν και σημασία και σίγουρα συγκεκριμένα πρόσωπα που τις εφάρμοσαν. Σε αυτό το «μαζί» που ερήμωσε την πόλη και τσάκισε τον ελληνικό λαό εμείς δε μπορούμε να συνταχθούμε. Επιλέγουμε μια ακόμα φορά να πάμε «Κόντρα στο Ρεύμα». Να πάμε κόντρα στο ρεύμα της ηττοπάθειας, του δε βαριέσαι, του όλα είναι καλώς καμωμένα. Επιλέγουμε να προτάξουμε τους αγώνες μας για τις ανάγκες της πόλης και τις μάχες για τα δικαιώματα των δημοτών. «Κόντρα στο Ρεύμα» για να ακουστεί μια άλλη φωνή στη πόλη μας, μια φωνή αντίστασης και ανατροπής.