Μετά την αντίδραση της Ενωσης Συλλόγων Γονέων Νίκαιας Ρέντη μια ανάρτηση σήμερα στο facebook με εξαιρετικό ενδιαφέρον για το ίδιο θέμα απο την πλευρα του Εκπαιδευτικού .
Η Κυρία Γιώτα Δημητριάδη Εκπαιδευτικός φιλόλογος Γερμανικής γλώσσας στην βθμαια Εκπαίδευση γράφει :
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1254541158252200&id=100010889836227
Άλλη μια μέρα στο webex τελείωσε .
Πως νιώθω ;ακούγοντας και κάποιους γύρω μου να λένε -σιγά τι
κάνετε ,κάθεστε ,
πληρώνεστε ,σιγά τη δουλειά-
μελαγχολική , απογοητευμένη ,
γιατί πλέον δεν θέλω και δεν αντέχω να κάνω μάθημα μπροστά σε μια οθόνη με ονόματα .Νιώθω πολύ κουρασμένη ,προσπαθώντας να φτιάξω ,να ρυθμίσω κάθε φορά ,μικρόφωνα ,και πάντα κάτι κολλάει.Προσπαθωντας να κάνω ότι καλύτερο ,κατανοώντας όμως σε λίγα λεπτά ότι το μάθημα στο σχολείο είναι αναντικατάστατο . Πόσες φορές είπα σήμερα παιδιά με ακούτε;Παιδιά δεν σας ακούω καλά .Αυτά με τα δικά τους απ' την άλλη ,κυρία να λείψω λίγο ;δουλεύει η μαμά και πρέπει να κλείσω το φούρνο .Κυρία να φύγω πέντε λεπτά νωρίτερα για να μπει ο μπαμπάς μου γιατί είναι δάσκαλος και θα έχει μάθημα .Κυρία δεν θέλω να κάνω μάθημα έτσι ,κυρία πως θα γράψουμε τα τεστ μέσα από δω ,κυρία τη διαφάνεια που ανεβάσατε δεν τη βλέπω ,βλέπω απλά κάτι μαύρο στο κινητό μου ,κυρία δεν έχω μικρόφωνο ,σας ακούω δεν μπορώ να μιλήσω ,γράψτε μου στο chat .Ατελείωτα μηνύματα στο chat.
Νιωθω οργισμένη για όσα συμβαίνουν γύρω μου, για όσα έχουμε υποστεί και θα υποστούμε αν δεν αντιδράσουμε δυναμικά.
Νιώθω θυμωμένη με τη δική τους "ανεμελιά" και με την στάση πολλών συναδέλφων μου ,γιατί την συντηρούν αυτή την "ανεμελιά" και την δήθεν κανονικότητα της κυρίας Κεραμεως και της κυβέρνησης της .
"Άριστοι"κυβερνώντες που στερούν μια ζωή με αξιοπρέπεια ,από πολλες οικογένειες μαθητών μας ,δικές μας .Πολλών ανθρώπων .Και ;Α τώρα όλα θα λυθούν ,θα αξιολογήσουμε τους μαθητές ,να μάθετε τα καινούργια συστήματα ,προγράμματα ,να βάλετε τεστακια,διαγωνίσματα ,βαθμούς ,μας λένε .Ξεχαστε το σχολείο ,εδώ έχουμε καινούργιες πρακτικές.
Ίσως βάλουμε και εκπαιδευτική τηλεόραση ,γιατί μαζευτηκατε πολλοί ,ενας στην οθόνη μπορεί να διδάξει χιλιάδες στη τηλεόραση .
Πολλά μπορώ να γράψω ,να πω .
Μια σκέψη έχω στο μυαλό μου πάντα ,θέλω να επιστρέψω στο σχολείο μου ....νιώθω βάρος ,σαν να μου έχουν βάλει αλυσίδες και στα πόδια και προσπαθώ να τις βγάλω .
Εικόνα :Το ψυχικό βάρος......
Πέτρινο άγαλμα “Cairn”, Nevada
Είναι δημιουργημένο από την Celeste Roberge, που βρήκε- εμπνεύστηκε έναν τρόπο ,να μεταδώσει το φυσικό συναίσθημα της θλίψης.
Εκτίθεται στο Μουσείο Τέχνης της Nevada.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου