Όπως είναι γνωστό, κατά τη διάρκεια της φετινής σχολικής χρονιάς, σε πολλά σχολεία εφαρμόστηκε το πρόγραμμα σίτισης των μαθητών με τον τίτλο: «Πρόγραμμα Σίτισης & Προώθησης Υγιεινής Διατροφής-ΔΙΑΤΡΟΦΗ».
Το
πρόγραμμα υλοποιήθηκε από το «Ινστιτούτο Προληπτικής Περιβαλλοντικής
και Εργασιακής Ιατρικής» με δωρεά από το «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» με την
έγκριση του Υπουργείου Παιδείας.
Τις
μέρες αυτές, στους γονείς των μαθητών που έτυχαν της «ευεργεσίας» και
της «φιλευσπλαχνίας» των παραπάνω συντελεστών, μοιράστηκε ερωτηματολόγιο
σχετικό με το συσσίτιο, με τις εξής τρεις ερωτήσεις:
1. Πόσο ικανοποιημένοι μείνατε από το Πρόγραμμα;
Καθόλου Ελάχιστα Αρκετά Πολύ
2. Πόσο σημαντικό θεωρείτε ότι είναι το καθημερινό υγιεινό γεύμα στην πρόοδο του παιδιού σας;
Καθόλου Ελάχιστα Αρκετά Πολύ
3. Σήμερα κάθε γεύμα που διανέμουμε κοστίζει περίπου 1,5 ευρώ. Σε
περίπτωση που το πρόγραμμα συνεχιστεί το νέο σχολικό έτος και το σχολείο
σας επιλεγεί, θα ήσασταν διατεθειμένος/η να συνεισφέρετε σε αυτό το
κόστος; Αν ναι, τι ποσό, προκειμένου να εφαρμοστεί την επόμενη σχολική
χρονιά;
Όχι Ναι, μέχρι 0,5 έως 1ϵ ανά γεύμα Ναι, μέχρι 1 έως 1,5ϵ ανά γεύμα
Διαβάζοντάς το, εμένα μου δημιουργήθηκαν κάποιες απορίες.
Αλήθεια, το 2ο ερώτημα σε τι αποσκοπεί; Υπάρχει απορία στους
οργανωτές για το αν το καθημερινό υγιεινό γεύμα είναι απαραίτητο;
Υπάρχει κανένας που να πιστεύει ότι οι μαθητές δεν πρέπει να τρώνε κάθε
μέρα αλλά μέρα παρά μέρα και όταν τρώνε να μην τρώνε υγιεινά; Για
ποιους άραγε στατιστικούς και επιστημονικούς σκοπούς, όπως αναγράφεται
στο ερωτηματολόγιο, θα χρησιμοποιηθούν οι απαντήσεις στο παραπάνω
ερώτημα; Πόση επιστημοσύνη χρειάζεται πια για τα αυτονόητα; Μάλλον αρκετή για να δικαιολογούν κάποιοι την ύπαρξή τους; Όσον αφορά στο 3ο ερώτημα, εκεί τα λόγια, πιστεύω, περισσεύουν. '
Υποτίθεται
ότι το Πρόγραμμα (να μην ξεχάσω το κεφαλαίο Π), απευθύνεται σε μαθητές
με μεγάλα οικονομικά προβλήματα για τους οποίους τα αρμόδια υπουργεία θα
έπρεπε να είχαν μεριμνήσει.
Σχήμα οξύμωρο!
Γίνεται
οι κυβερνήσεις που έσπειραν τη φτώχια να λαμβάνουν μέτρα αντιμετώπισής
τους; Όμως προέχει γι’ αυτές να υπάρχουν τράπεζες που ευημερούν και
άνθρωποι εξαθλιωμένοι.
Το πρώτο, προϋποθέτει το δεύτερο. Αλλά
και οι κουβαρντάδες φιλεύσπλαχνοι χορηγοί με τη βαριά «Εταιρική
Κοινωνική Ευθύνη»;
Τι έγινε; Τους τελείωσαν τα εκατομμύρια και ζητάνε
από τα παιδιά να συνεισφέρουν οικονομικά;
Τελικά,
φαίνεται ξεκάθαρα πως τέτοιου είδους «Προγράμματα» έχουν ως σκοπό να
εξαφανίσουν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας σε μαθητές και γονείς και να
δημιουργήσουν, με ύπουλο τρόπο, συνειδήσεις επαίτη στη νέα γενιά.
Προτείνω να προστεθούν και κάποια άλλα ερωτήματα αν αυτοί που
οργάνωσαν και στήριξαν τα συσσίτια νοιάζονται για επιστημονικά
συμπεράσματα:
4. Τι αισθάνεσαι όταν παίρνεις το γεύμα της ελεημοσύνης;
Ντροπή Χαρά Στενοχώρια Οργή
5. Πιστεύεις ότι η πολιτεία θα έπρεπε να είχε φροντίσει ώστε να μην αντιμετώπιζες οικονομικά προβλήματα;
Ναι Όχι Ίσως
6. Πόσο ακόμη είσαι διατεθειμένος να τους αφήσεις να σε εξαθλιώνουν
ώστε να μπορούμε εμείς να σιτίζουμε το παιδί σου και τη νέα σχολική
χρονιά;
Πολύ Λίγο Καθόλου
Μήπως ήρθε η ώρα, τώρα που αποκαλύπτεται η υποκρισία, να ζητήσουν
οι γονείς τη διακοπή αυτού του προγράμματος και να απαιτήσουν από την
πολιτεία να σταματήσει η πολιτική της εξαθλίωσης;
Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη δεν είναι, κατά τη γνώμη μου, εκδήλωση
αλληλεγγύης αλλά ένας ύπουλος τρόπος διαφήμισης των εταιριών που ρίχνει
στάχτη στα μάτια του κόσμου καθώς για να πλουτίζουν οι εταιρείες πρέπει ο
κόσμος να φτωχαίνει. Η παιδεία, η
εργασία, η κοινωνική ασφάλιση, η τροφή και η ψυχαγωγία είναι δικαιώματα
και όχι προαιρετικές παροχές των κυβερνήσεων ή των εταιρειών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου