Και μου λες
Έτσι μικρό ήταν το όνειρό μας
μα τούτο το όνειρο
ήταν το όνειρο
όλων των πεινασμένων και των αδικημένων
κι οι πεινασμένοι ήταν πολλοί
κι οι αδικημένοι ήταν πολλοί
και το όνειρο μεγάλωνε-σιγά-σιγά μεγάλωνε.
Γ.Ρίτσος
Οι εργατικές ενώσεις διεκδικούν την κατοχύρωση της οκτάωρης εργασίας. Οι κινητοποιήσεις καταστέλλονται βίαια, οι πρωταγωνιστές του εργατικού ξεσηκωμού απαγχονίζονται, η συνδικαλιστική δράση απαγορεύεται. Η Πρωτομαγιά αναγορεύεται σε ημέρα τιμής και μνήμης για τα θύματα της εργατικής τάξης που αγωνίζεται να κατοχυρώσει το ρόλο της στη διαμόρφωση των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων.
Πρώτη Μαΐου κι απ’ τη Βαστίλη ξεκινάνε οι καρδιές των φοιτητών
Σημαίες κόκκινες, μαύρες, ο Φρεδερίκο, η Κατρίν και η Σιμόν.
Πρωτομαγιά 1891 Γαλλία:
Απεργία υφαντουργών. 1Σημαδεύεται με ταραχές και νεκρούς διαδηλωτές.
Το δίκιο απ τον κρατήρα βγαίνει σαν βροντή, σαν κεραυνός
Πρώτος εορτασμός της εργατικής Πρωτομαγιάς. Ο σοσιαλιστικός σύλλογος με επικεφαλής τον Σταύρο Καλλέργη οργανώνει την πρώτη μαζική εκδήλωση με αιτήματα ίσης αμοιβής για ίση εργασία, οκτάωρη απασχόληση, βελτίωση των όρων ζωής στις εργατικές συνοικίες.
Αισθητή κάνουν πια παντού την παρουσία τους της γης οι κολασμένοι και η Πρωτομαγιά καθιερώνεται σαν μέρα εκδήλωσης της περηφάνιας της εργατικής τάξης και του διακριτού πολιτισμού της.
Γιέ μου σπλάχνο των σπλάχνων μου καρδούλα της καρδιά μου πουλάκι της φτωχιάς αυλής αητέ της ερημιάς μου
Πρωτομαγιά 1909 Μονεμβασιά, ξημερώματα:
Γεννιέται ο Γιάννης Ρίτσος, ο ποιητής κάθε ματωμένης Πρωτομαγιάς.
Εμείς ταγίζουμε ζωή στο χέρι περιστέρι κι εμείς ούτ’ ένα ψίχουλο δεν έχουμε στο χέρι
Πρωτομαγιά 1922 Πειραιάς:
Μεγάλες μάζες εργατών έχουν συγκεντρωθεί στην Ελλάδα μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Διαδηλώνουν μπροστά στον Ηλεκτρικό Σταθμό.
Να δεις, να πεις, να το χαρείς ακέριο το όνειρό σου
Να στέκεται ολοζώντανο
Κοντά σου στο πλευρό σου
Πρωτομαγιά 1924 Αθήνα
Στην Πλατεία Κοτζιά: Πρώτη δολοφονία απεργού. Ο Στ.Παρασκευίδης πέφτει νεκρός μπροστά στο Εργατικό Κέντρο.
Πρωτομαγιά 1934
Καλαμάτα:Οκτώ διαδηλωτές νεκροί σε κινητοποιήσεις μυλεργατών και λιμενεργατών.
Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μέρα μαγιού σε χάνω, άνοιξη γιε π’ αγάπαγες κι ανέβαινες απάνω στο λιακωτό και κοίταγες και δίχως να σωπαίνεις άρμεγες με τα μάτια σου το φως της οικουμένης…
Γενική απεργία. Αιματηρή καταστολή με 12 νεκρούς. Οι καπνεργάτες σε μια λιτανεία καταγγελίας περιφέρουν πάνω σε πόρτα νεκρό τον σύντροφό τους Τάσο. Η μάνα του Κατίνα Γούση ανοίγει τα χέρια και θρηνεί. Εγνατίας και Βενιζέλου.
Παράξενη Πρωτομαγιά με αγκάθια πλέκουν σήμερα στεφάνια….
200 πατριώτες κρατούμενοι δολοφονούνται από τους Γερμανούς κατακτητές. Το μόνο πράγμα που έμεινε πίσω τους νεκρό, είναι το σώμα τους. Κυκλοφορούν ανάμεσά μας και μας καθοδηγούν[;].
Πρωτομαγιά 2011 Νίκαια
Δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά να περπατήσω μια Πρωτομαγιά: Τα ψεύτικα, τα λόγια τα μεγάλα μου τάπες με το πρώτο σου το γάλα.
Μνημόνιο, κρίση, ανεργία, κλειστά μαγαζιά, συγχωνευμένα σχολεία, ματαιωμένα όνειρα, συμπολίτες μας και μετανάστες εξαθλιωμένοι στους κάδους των σκουπιδιών, ανύπαρκτα πια οκτάωρα σε όσους έχουν ακόμα δουλειά. Και μια άνοιξη που περιμένει να τη γιορτάσουμε με γενική απεργία στους δρόμους, διεκδικώντας τη ζωή μας. Που μας την πήρανε. Και αν δεν την απαιτήσουμε πίσω με αγώνες, κανείς δεν θα μας την χαρίσει.
Γιέ μου στις φλέβες ολουνών έλα βαθιά και ζήσε.
Κ. Γαλοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου